Björn Houben is Limburgs kampioen

Björn Houben is Limburgs kampioen

Onze medewerker, Björn Houben, werd onlangs Limburgs kampioen in het veldrijden. Hij ziet dit als een bekroning voor zijn seizoen en vertelt ons uitgebreid hoe hij het veldrijden beleeft. ‘Ik ben aan het tweede jaar in het veldrijden begonnen met als doel om betere prestaties neer te zetten dan het eerste jaar. Waarom ik deze doelstelling voor mijzelf had opgelegd was het feit dat ik tijdens het eerste jaar geen zomervoorbereiding heb kunnen afwerken omdat ik van de ene sporttak BMX naar de andere tak veldrijden was overgegaan na een teleurstellende wedstrijd BK in het BMX.

Tijdens dit jaar heb ik de mogelijkheid gekregen om voor een ander team uit te komen namelijk Milwaukee Alphamotorhomes Cycling team waar staf, trainers, begeleiders, verzorgingspersoneel, …. Klaar staat met raad en daad.

Dus wilde ik mijn kansen gaan om mij te bewijzen eerst voor mijzelf maar ook naar dit team toe. Ik heb de kansen die ik gekregen heb van dit team ten volle benut. Ik heb een mooi zomerprogramma afgewerkt met de mogelijkheid om zes weken in Spanje te trainen in samenspraak met mijn personal trainer en mijn grootouders. Dank dat zij mij die kans hebben geboden. Daar heb ik de vruchten kunnen van plukken tijdens dit seizoen. Verder staat het team mij bij daar waar ik nood aan heb en waar ik zelf naar vraag. Niks is binnen dit team te veel. Ze staan voor iedereen klaar. Op elke wedstrijd is er wel een teamcamper aanwezig daar waar de rijders/rijdsters zich kunnen omkleden en wassen indien ze zelf niet over de mogelijkheden beschikken. Op de A-wedstrijden hebben wij een teambus staan waar wij iedereen samenbrengen en waar de rijders/rijdsters samen hun opwarming/cooling down kunnen afwerken. Sponsoren worden hier met veel plezier ontvangen.

Verder werk ik wekelijks mijn trainingen af in samenwerking met mijn persoonlijke trainer. Mijn ouders, grootouders, familieleden staan altijd klaar om mij bij te staan met raad en daad en dat biedt mij een geruststelling om zonder zorgen dit seizoen af te werken.

Zoals hierboven reeds vermeld had ik vooropgesteld om beter te doen in het klassement van de Moedige Veldrijder dan vorig jaar mijn 7eplaats en een betere uitgangspositie in het WTK klassement waar ik 15euitkwam. Tot op heden verloopt alles bijna goed. Momenteel sta ik derde in het klassement van de Moedige Veldrijder en met de laatste wedstrijd in het vooruitzicht kan ik nog doorstoten naar de tweede plaats. Je kan wel stellen dat dit een serieuze verbetering is. In het WTK klassement heb ik niet alle wedstrijden kunnen rijden omdat er sommigen samen vielen met de wedstrijd van de Moedige Veldrijder en daardoor sta ik nu in dit klassement op de 13eplaats. Dus ook een verbetering.

Ik had voor mijzelf een bucket list gemaakt. Eén van de doelstelling was om een wedstrijd te kunnen winnen in één van de twee klassementen. Dat is mij gelukt in Linkhout. Ik kon met mijn geluk geen blijf. Ik was zo content dat het mij lukte. Daarnaast had ik mij voorgenomen om zoveel mogelijk top tien plaatsen bij elkaar te fietsen en dat gaat ook aardig. Mijn offday was voorlopig in Koningshooikt waar het van geen kanten ging. Maar ik herpakte mij snel en maakte van het Limburgs Kampioenschap een doel.

De dag van het Limburgs kampioenschap was ik een beetje nerveus omdat mijn naaste concurrente John De Schutter ook aan de start stond. Hij had vorig jaar de titel van mij weggesnoept en dit jaar was ik erop gebrand om weerwerk te bieden. Ik nam een vrij goede start en kon op de zware omloop in Kerniel Borgloon mijn eigen tempo houden. Ik nestelde me op een zesde plaats en kon die van begin tot einde vasthouden. Van een titelstrijd was geen sprake. John De Schutter nam een mindere start en moest een ganse wedstrijd achtervolgen. Hij deed er alles aan in de eerste twee ronden om de kloof op mijzelf te dichten maar blies zichzelf op. Reed zich dan nog eens vast tegen een paaltje waardoor zijn schoen kwam los te zitten. Hij moest het inzien dat het dit keer niet voor hem was maar voor mij. Ik was na afloop van deze wedstrijd dolgelukkig dat ik het dit jaar heb kunnen afmaken. Een sterke wedstrijd met een mooie beloning met de Limburgse trui.

Ik probeer dit seizoen nog mooie resultaten neer te zetten en hoop dat ik gespaard blijf van mechanische pech en ongevallen.

Naar volgend jaar toe wil ik mij nog verder toeleggen op mijn veldritcarrière. Op de BMX fiets zul je mij in wedstrijden niet meer terugvinden. Maten bijstaan met raad en daad daar kan je me wel nog voor vinden maar voor het overige blijft de BMX fiets aan de kant. Het is een mooie leerschool geweest op vlak van techniek. In het voorjaar ga ik nog wat wegwedstrijden meedoen om de snelheid nog wat op te drijven en wat durf in te burgen. Verder ga ik mij op een gelijkaardige manier terug klaarstomen naar het nieuwe seizoen 2019-2020.

Ik ben blij dat ik die jaren op de BMX fiets doorstaan heb en de techniek hierdoor onder de knie heb gekregen. Maar ik voel mij toch beter op mijn veldritfiets. Naar de toekomst toe wil ik mij nog verder ontplooien en hopen op nog betere resultaten dan die er dit jaar al geboekt zijn.

Daarom wil ik een gemeende dankjewel uitspreken naar mijn persoonlijke trainer toe, naar mijn ouders, grootouders, familieleden die mij wekelijks bijstaan. Ook naar mijn team Milwaukee Alphamotorhomes Cycling team, trainers, GripGrab, Zanata fietsen en alle supporters die wekelijks mij staan aan te moedigen.

Foto’s: Nancy Aerts