De Olympische norm

De Olympische norm

 

Het BOIC heeft voor elke sport een norm opgelegd voor de kwalificatie naar de Olympische Spelen.

Die norm is vaak zwaarder dan bijvoorbeeld dan die voor die UCI.  Sporters, in dit geval renners, moeten dus sowieso aan hoge eisen voldoen.  Geen probleem mee. Zo zijn de kansen om te slagen op de Spelen ook groter. In de BMX  zijn we zo goed als zeker van de Olympische deelname van Elke Vanhoof. De Desselse heeft er hard voor gewerkt en verdient dit.

Eerder hadden we het  in deze rubriek al over de Olympische droom.  Nu ja, voor sommigen is die droom breed te interpreteren.  Terwijl de ene zijn kwalificatie afdwingt tijdens het WK, slaagt de andere er niet in de norm te halen. Er wordt nu zelfs al gewag gemaakt van een deliberatie door het BOIC.  Als dit kan, staat de deur wijd open voor andere sporters, die net niet de norm behaald hebben, voor welke reden dan ook.

Het is niet omdat je een grote naam hebt en een groot palmares dat je zomaar je droom kan waarmaken. Je kan dan nog een gewaardeerd sportman zijn, waarvoor ik ook respect heb. Maar waar is dan de sporteer? De honger naar sportroem gaat soms toch ver. Stof om over na te denken. Ofwel gaan we voor een faire selectie, ofwel scheppen we precedenten waarvan het begin maar niet het einde gekend is.