Kristien Nelen over haar cross in Bonheiden

Kristien Nelen over haar cross in Bonheiden

Kristien Nelen reed dit weekend een cross van de Moedige Veldrijder, waar ze negende werd. Ze vertelt weer vol passie en enthousiasme over haar cross.

Zondag koos ik voor de Moedige Veldrijder (B-cross) boven Leuven (A-cross) om op zoek te gaan naar het goeie gevoel en een portie moraal door top 10 of top 5 te rijden. Moeilijke keuze toch want het parcours in Leuven ligt me als mountainbikester veel beter, Bonheiden was blijkbaar een wegkoers. Het stukje bos met 1001 bochten was leuk maar je kon nergens voorbij. Een goede start was dus van het grootste belang! Gelukkig was de startstrook zeer breed en best lang zodat het niet uitmaakte waar je stond.

Ik was goed vooraan mee weg maar in de eerste bocht kwakte iemand tegen mij, gelukkig kon ik recht blijven maar verloor hierdoor wat snelheid en moest van mijn lijn afwijken. Aan een lastig slootje stropte het wat op, ik moest remmen waardoor ik niet genoeg snelheid meer had om er uit te rijden en ik viel om. Ik kon nog net een voet zetten maar ik geraakte niet uit de greppel. Ondertussen werd ik gepasseerd en waren de eersten gaan vliegen. Ik moest een gat dichtrijden wat ook lukte maar zat tussen de nieuwelingen meisjes die gelijk met ons gestart waren. Die voerden een onderlinge strijd om het podium en degene die achter mij reden probeerden op allerlei manieren te passeren waarna ze weer stilvielen. Zo reed er iemand van Vondelmolen mij in de kant tegen een paaltje waarna mijn stuur vast zat in het lint. Ik verloor enkele plaatsen en moest weer een gat dichtrijden. Op het gras werd er keihard gesprint op de enkele rechte stukken, op de smalle bospaadjes zakte het tempo of werden er fouten gemaakt maar kon ik niet voorbij.

Die nieuwelingen moesten een ronde minder dus liet ik ze in het laatste stuk het onder elkaar uitmaken in een sprint. Eindelijk vrij baan! Nu bleek er wel een Franse in mijn wiel te zitten en het werd nog een hele strijd om haar af te houden. In de laatste bocht kwam ze langszij en we sprintten naar de aankomst, een echte fotofinish! Ik werd ik 9e en zij 10e, goed gedaan dus van mezelf.

Qua resultaat had ik er dus wel meer van verwacht maar het gevoel zat goed! Nadat ik de voorbije wedstrijden steeds “plaffoneerde” kon ik nu terug diep gaan en ook de benen hadden terug power en blokkeerden niet meer. Het zit dus terug goed na een korte rustperiode na ziekte te Loenhout en een zware trainingsweek. Dank aan coach Jos en masseur Bert Haast van BHBsports. 

Het BK in Koksijde ligt me niet wegens teveel lopen maar ik zal mijn vel duur verkopen! 😉 

Kristien

Foto: Kurt Van Hout