Kristien Nelen wint in Profondeville

Kristien Nelen wint in Profondeville

Kristien Nelen nam deel aan de manche van de Belgian enduro cup in Profondeville die ze ook won. Ze vertelt hierover met haar gekende enthousiasme en passie.

Afgelopen zaterdag was er een manche van de Belgian enduro cup in Profondeville, Anhee, bij Namen. Niemand wist wat er te wachten stond, deze locatie werd nooit eerder gebruikt. In een briefing werd ons duidelijk dat het om korte specials zou gaan, met zowel snelle als technische stukken en enkele fysieke stukken. De ondergrond zou vooral rotsig zijn en ook met losse steentjes waarop je snel kon slippen of wegglijden. Het ging om 6 specials over 40km met 1200 hoogtemeters.

De eerste special begon over wat rotsen waarna er oneindig veel haarspeldbochtjes volgden. Nadat de eerste stress weg was kon mijn plezier niet meer op, er leek geen einde te komen aan die bochtjes. Het was precies een ski-slalom, bij elke bocht stak ik een voet uit om sneller te kunnen draaien, zalig gevoel!

In de tweede special wisselden snelle stukken af met veel bochtenwerk, ik had het gevoel dat ik echt traag was. De derde special startte zeer snel, bijtrappen was de boodschap! Het bleef snel tot ik ineens op een rotspassage zat en over boomstammetjes heen rolde en nog wat rotsen en technisch gedoe. Wat was dat? Maar door de hoge snelheid was ik er zo door.

De volgende specials waren een mix van zeer snel en flowy, een fysiek stuk en een technisch stukje maar nooit echt moeilijk. Bij één special kwam je uit een bos op een brede weg, ik begon automatisch te sprinten maar het was niet duidelijk of ik nu al over de finish was. Verderop zag ik mensen staan en moest je met een bochtje nog verder naar beneden, ik bleef dan maar volle bak sprinten ah eindelijk daar is dus de finish. Ondertussen reden we precies een toertocht en kregen we heel wat moois van de streek te zien.

De laatste special en ik dacht dat het wel eens héél spannend zou kunnen zijn… Caroline was een keer gevallen dus het zou tussen mij en Camille gaan. Gezien wij meestal bijna even snel zijn en het op enkele seconden aan kwam, moest ik deze laatste hard knallen en geen fouten maken. In deze special zou er een moeilijk stuk over een rots zijn en kon je ook een “chicken-way” of omleiding volgen. Ik vind het altijd moeilijk om vooraf al te beslissen, je weet niet eens wat het is. Ik wou er voor gaan maar ik zou afwachten of het gevoel goed zat. Ik begon zeer (te) gretig en het eerste stuk ging super snel. Plots zag ik een bordje “hard” maar geen idee waar ik eigenlijk aan het rijden was, alles ging zo snel. Dan zag ik ineens een hoop stenen en een geultje ertussen. Ik wou er tussen mikken maar die ene grote rots aan de rechtse kant zag er zo eng uit en daar moest je net wat draaien. Ik maakte een grote beginnersfout: kijken naar iets waar je NIET tegen wil rijden, haha! Daar ging ik dus ook heen, veel te snel, ik kon niet goed meer draaien, verloor mijn evenwicht en tuimelde over die rots langs de zijkant naar beneden. Daar lag ik dan op mijn rug, mijn fiets op zijn kop en met één voet zat ik nog ingeklikt. Het lukte mij om er zelf uit te geraken waarna omstaanders mij en mijn fiets terug recht hielpen. Ik krabbelde omhoog maar kon het laatste rots-stukje niet meer rijden en liep er dan maar overhaast af waarbij ik weer bijna viel. Snel vervolgde ik mijn weg, gestresseerd om weer tijd goed te maken, ik reed als een gek! Een offcamber stuk waarvan ik maar héél nipt de bocht haalde maar ik haalde het verder zonder kleerscheuren.

Teleurgesteld en slecht gezind beëindigde ik mijn wedstrijd, wat een domme fout. De rotspassage was zeker goed te doen, dat kon ik. Ik kon onmogelijk nog gewonnen hebben, wie weet stond ik niet eens op het podium want ik was toch wel een halve minuut kwijt en Fien reed ook wel goed. Verbazing alom toen mijn chip uitgelezen werd en op het afgeprinte briefje stond dat ik 1e dame was! Ik kon het echt niet geloven. Dan moet ik al wel een degelijke voorsprong gehad hebben, ik had nu nog 16sec voor. Blijkbaar had ik alles te danken aan een fantastische 1e special waar ik al 17sec sneller was. Uiteindelijk had ik de 3e tijd in de laatste special met maar 8sec op Caroline die 2e werd en slechts 1sec op Camille (3e), ook daar was het verschil dus groot geweest als ik niet gevallen was. Voor de rest scheelde het maar weinig. Een spannende wedstrijd dus die ik toch met een overwinning kon afsluiten!

Kristien