Kristien Nelen zevende in Kronplatz(enduro)

Kristien Nelen zevende in Kronplatz(enduro)

ava

Het afgelopen weekend nam Kristien Nelen deel aan een endurowedstrijd in het Italiaanse Kronplatz. Lees haar mooie verhaal hier.

Met Robke ging het vrijdag naar het Noord-Italiaanse Brunico om er deel te nemen aan een manche van de European enduro series.

Alles vond plaats op en rond de 2000m hoge “Kronplatz” berg.
Zaterdagmorgen vertrok ik met de Duitse Alexa Huni om de 6 specials te gaan verkennen. De twee eerste specials vonden plaats ver van Kronplatz, het was lang fietsen. Daarna naar de lift voor de 4 overige specials en het begon te gieten. We besloten toch door te gaan, al was het maar 8° boven.
Daarna was het tijd voor de korte proloog. Een sprint steil bergop, over een smalle plank omhoog die ze op de trappen hadden gelegd en dan afdalen met een sprong en wat bochtjes in nat gras. Ik was in een te klein verzet gestart. Toen ik net boven was op de plank schoof mijn achterwiel eraf en moest ik me terug op gang trekken. Ik had de 4e tijd, op 2 seconden van de 3e plek. Spijtig.
Zondag was het gelukkig droog maar de trails waren nog nat, oppassen dus. Zeker bij special 2 waar veel wortels waren. We hadden een sticker met ons tijdschema gekregen, op een halfuur moesten we al bij de 1e special zijn maar die was best ver. Ik reed weer samen met Alexa. Toen we daar aan kwamen hadden we nog maar 3 minuten over. De special was vrij makkelijk. We zijn direct verder gereden naar de 2e want ook die was lang fietsen en een lange klim. We kwamen in tijdsnood ondanks dat we stevig doorreden, we moesten steeds sneller rijden en er volgde nog een steile eindklim. Ondertussen waren we al 5 minuten te laat en kwamen we hijgend kapot boven, het was ook benauwd. Veel tijd om uit te blazen was er niet of het was al aan ons om te starten. Gevolg: halfweg waren de benen al totaal verzuurd en het was net een heel fysieke special. Ik kon wel een dame inhalen maar op het einde was er nog een steile klim, ik kon niet meer. Ik ging niet meer vooruit, echt leeg.
We moesten naar de lift om naar de top te gaan waar special 3 startte. Daar kregen we te horen dat ze niet naar het tijdschema keken, dus voor niets onze benen kapot getrapt. Deze special was meer een fourcrossparcours, constant grote kombochten en wat sprongbultjes. Dan mochten we weer met een lift omhoog en nog een stukje fietsen naar nummer 4. Deze was echt enduro met vooral gladde rotsen en een worteltapijt bergop waar je even van de fiets moest. Ergens miste ik bijna een bocht en moest stevig corrigeren en weer op gang trekken. Met een “wauw” gevoel na deze bangelijke afdaling wachtte ons echter een lange steile klim naar special 5. Zo steil, dat we hem helemaal te voet moesten doen.
Specials 5 en 6 waren weer bikepark/fourcross style, lees: kombochten, kombochten en ….  Wat sprongetjes en een paar wortelpartijen er tussen. In special 5 werd ik gepasseerd door een dame. Bleek een fourcrosster te zijn, niet moeilijk dus.
Ik hoopte op een 5e plek maar ik werd 7e en dat was een beetje teleurstellend. Maar toen ik de tijden zag bleek alles dicht bij elkaar te liggen en had ik maar 25 seconden achter op de 6e, de fourcrosster, en 45 op de 5e. Niet slecht dus! Mijn Duitse vriendin Alexi werd derde.