Mike Mulkens vertelt over zijn belevenissen in de Crocodile Trophy

Mike Mulkens vertelt over zijn belevenissen in de Crocodile Trophy

ava

Mike Mulkens nam voor de vierde keer deel aan de Crocodile Trophy in Australië. Twee keer stond hij op het podium. Dit jaar was dat niet het geval. De Lommelnaar won wel een rit. Mike vertelt over zijn belevenissen in de legendarische race

Enkele weken geleden besliste Mike Mulkens pas om terug deel te nemen aan de Crocodile Trophy. Halsoverkop begon hij met de voorbereidingen, aanvraag van zijn visum, enz… In het begin van de race liep het niet zo vlot.

‘Ik heb in de zomer veel op de weg gekoerst. Mijn basis was zeker goed. Eind augustus, begin september behaalde ik goede uitslagen. Dus de conditie was zeker goed. De eerste dag word ik tweede op het cross-countryparcours, waar ooit nog het wereldkampioenschap is gereden. Het was bijna volledig single-track en dat lag me wel. Er waren veel ritten bij dit jaar die serieus technisch waren. Sommige deelnemers hadden dit onderschat. Zo was er ondermeer oud-voetballer Eddy Snelders en journalist Philippe Maertens. Beiden zagen enorm af. Snelders heeft zelfs opgegeven na enkele ritten. Het weer was ook extreem warm met temperaturen van boven de 35°. Ik kan daar gelukkig goed tegen. De Tsjechen waren deze uitgave heel sterk en bezetten ook de belangrijkste plaatsen in het klassement. In het begin van de race heb ik alle pech gehad niet bevorderlijk natuurlijk om een goed klassement te rijden. Dag vijf bijvoorbeeld lek gereden, dag zes zadelbreuk… Omdat de Tsjechen zo sterk waren, besloten we met enkele Belgen om samen te werken. In de zevende rit lukte dat vrij goed. Samen met Michiel Van Aelbroeck als landgenoot zat ik in een kopgroep met Oostenrijkers, de Tsjechen en een Canadees. Zestig kilometer aan een stuk hebben we flink gas gegeven. Zo ging er al een Oostenrijker over boord. Op 90 km op een zandstrook trok ik door en kreeg een Canadees mee in het wiel. Michiel heeft dan niet meer aangedrongen en zo kon ik naar de ritzege rijden. Ik had een goeie dag,’vertelt Mike.

Als Mike vooraf had mogen kiezen voor een goed klassement of de rit, dan koos hij om een rit te winnen. ‘We hadden negen ritten dit jaar. Er zijn zeker tien renners die kans maken om een rit te winnen. We hadden dan twee Tsjechen die heel goed waren. Zo blijven er vier tot vijf kansen over voor tien of twaalf man. De keuze is dus vlug gemaakt,’lacht Mike. Met ook nog tot driemaal tweede plaatsen mag Mike zeker tevreden terug blikken op deze editie.

Zo een race is niet zonder gevaren. Slangen en andere gevaarlijke dieren zijn er overal in de vrije natuur. ‘We sliepen in tentenkampen en ze hadden ons al gewaarschuwd voor gevaarlijke en dodelijke slangen. Zwarte en bruine slangen zijn de gevaarlijkste. Ik was dus op mijn hoede als ik ’s nachts mijn tent verliet. Dan had ik altijd een zaklampje bij om zeker niet verrast te worden door een slang. Onderweg heb je geen tijd om daar over na te denken. Maar je bent natuurlijk, in de mate van het mogelijke, wel attent voor dat soort dieren. Er zijn toch enkele renners die aangevallen zijn geweest door slangen. Maar gelukkig zijn ze er met de schrik zijn van afgekomen. Als je gebeten wordt, dan zal je wel naar een ziekenhuis gebracht worden. Ze gebruiken dan hun satelliettelefoon. Maar anti-gif zal er wel niet voorhanden zijn, denk ik. De Crocodile Trophy moet je zien als een groot avontuur,’besluit Mike Mulkens.

Mike wil ook zijn sponsors bedanken die dit avontuur hebben mogelijk gemaakt. Dat zijn:

4ZA bikecomponents
Saint-Gobain Glass Solutions
Hotel restaurant De Zevensprong  Achel
Eurosport Bree
Go Fast