NK Hellendoorn dag 1 : de kleine kampioenschappen ?!

NK Hellendoorn dag 1 : de kleine kampioenschappen ?!

Het NK in Hellendoorn voor de veldrijders. Velen hebben hun seizoen hier op afgestemd. Velen kunnen een titel niet bemachtigen. Zes titels waren er zaterdag te verdelen tussen een kleine 300 renners. Er waren er dus nogal wat die hun doelstelling niet haalden. Genoten hebben we wel van degenen die hun doel wel hebben gehaald. Ieder kampioen met zijn of haar verhaal rondom die ene belangrijke wedstrijd in januari.

Om te beginnen met de nieuwelingen meisjes. De favoriet werd kampioen. De ander favoriet eindigde tweede en de renster zich niet bij de favorieten rekende, werd derde en is misschien wel de gelukkigste die op het podium stond. De toon is gezet voor zondag en een zwaar, mooi, maar selectief parcours heeft de eerste wedstrijd doorstaan met een mooie terechte kampioen.

De junior vrouwen dan: wat een top talent reed hier rond. Een genot om te zien hoe serieus hier gekoerst werd. Dit zijn jonge vrouwen in de bloei van hun leven als junior en het barst echt uit zijn voegen van het talent. Genoten heb ik van de eerste tot de laatste minuut van deze categorie. De sport is in breedte bij de vrouwen heel erg hoog geworden en dat uit zich in de uitslagen. Heb je een mindere dag, dan ben je echt verloren voor de titel. Heb je geen topdag dan moet je echt vechten voor je titel. Heel erg mooi dit en het geeft aan dat er serieus en goed talent rond rijd in Nederland. Mooi moment is een moeder die het even te kwaad heeft als haar kanjer een podium haalt , hoe mooi is dat.

De nieuwelingen jongens , ik moet eerlijk bekennen dat ik er geen van ken. De kraamkamer van het moderne wielrennen is wel een mooie klasse waar alles nog mogelijk is. Hier wordt ook letterlijk gevochten voor elke centimeter en worden al kampioenen gemaakt of gebroken.

De Masters 50+ , mijn eigen leeftijdsgenoten , met veel van deze mannen heb ik zelf nog gekoerst op de MTB of cyclocrossfiets. Mooie klasse , bikkels tot en met , harde werkers die veel over hebben voor hun hobby. Hier wordt om elke centimeter gestreden of het goud was. De ervaring spat van deze klasse af en deze klasse wordt ook elk jaar groter. Liefde voor de sport ,daar zijn deze mannen mee groot geworden. Hard werken voor een doel, ook dat hoort er bij en gedreven tot en met. Velen zeggen: moeten deze mensen nog cyclocross wedstrijden rijden. Ja natuurlijk, antwoord ik dan. Dit waren de toppers van weleer en die rijden nog steeds met hart en ziel. Mooie kampioen hier in de vorm van Jan Weevers. Jan, geladen met een missie, en die ook volbracht heeft. Wat een bikkel zeg en wat een mooie herinnering aan die ene jonge vrouw die stierf in het harnas, waar hij voor reed. Frank Groenendaal die het toch nog maar eens doet en weer een podium mee pikt.

De 40+ , de toppers uit de vorige categorieën die op deze leeftijd zo veel doen om het doel te bereiken. Maarten Nijland die vertelde meer fans te hebben dan in de tijd dat hij nog wereldtop was. Maarten, die 6 wedstrijden heeft gepland in zijn drukke leven en gewoon kampioen werd. Hard werken is hem niet vreemd. Maikel Govaerts die zijn meerdere moet erkennen in deze topper, maar uiteindelijk vrede heeft met de uitslag. Micha de Vries, die blij is met elke dag dat hij kan koersen, na zijn vreselijke ongeluk in Zwitserland. Ook in deze klasse de mannen die gesetteld zijn in hun leven, maar toch voor dat ene doel gaan, die ene plaats nog weer een keer willen bereiken. Winnen is zo mooi en het verveelt nooit.

Amateurs in de ware zin van het woord? Nee, echt niet hoor. Renners die met hart en ziel koersen. Echt letterlijk en figuurlijk alles voor over hebben voor het ultieme : Nederlands kampioen worden. Eén renner kan er slechts die rood-wit-blauwe trui aan trekken. Eentje kan er die kreet van vreugde slaken als hij over de finish komt al winnaar en dat gebaar maken. Kampioen worden als grote favoriet is iets wat niet iedereen is geven. Jordy Luisman maakt het waar en doet waar hij van heeft gedroomd. Al het harde werk beloond, al die uren op die trainer zitten voor dat ene doel. Chapeau Jordy , Eddy en Mattijn , echt sporters geven elkaar geen duimbreed toe , gaan de confrontatie aan en kunnen winnen of verliezen.

Respect krijgt iedereen deze dag , respect voor het bereiken van een doel maar ook respect voor het feit dat ze deze zware sport doen. Alles geven en ik heb samen met het publiek genoten van iedereen die heeft gereden vandaag.

Bedankt dat ik hier een onderdeel van ben en dit alles mee mag maken , op naar de UCI categorieën op zondag.

Jan v Dijk.