relaas van Kristien Nelen Zilvermeercross Mol

relaas van Kristien Nelen Zilvermeercross Mol

Beste supporters en vrienden,

 

 

Na het fiasco (pech) in thuishaven Essen, kreeg ik een 2e kans in Mol. Dit soort parcours ligt mij beter: zand, bos en heuveltjes, leunt wat meer aan bij het mountainbiken ;). Deze keer zonder Robke, hij kan nog steeds z’n zieke vrouwtje niet (ver) achterlaten helaas… Gelukkig kon ik rekenen op hulp van reporter Jan Van Dijck (Offroad Biking.eu).

 

Door allerlei omleidingen was ik best laat waardoor ik slechts 1 rondje kon verkennen. Het parcours was bijna identiek aan dat van het BK een paar jaar geleden. Er was een deel leuk bos uitgelaten en dat vond ik natuurlijk héél jammer! Destijds was ik  toevallig in de selectie geraakt nadat ik op Bosduin een super goede wedstrijd reed. Dat was waarschijnlijk te danken aan het WK marathon waarnaar ik had gepiekt 2 weken ervoor. Door die selectieplaats ben ik dan speciaal blijven trainen voor de cross en zo werd ik o.a ook 9e op dat BK in Mol 😉 Goede herinneringen dus.

 

Ik besloot om mijn opwarming op het parcours te doen. De benen voelden nog zwaar van afgelopen trainingen, ik schuif die niet aan de kant om fris te zijn op een cross. MTB-enduro blijft het hoofddoel.

 

Ik had een goeie start vanop de laatste rij en kon ver opschuiven, zat volgens mij in de helft van het pak bij het indraaien van het bos. Dan hier en daar wat plaatsen verloren door fouten in het zand. Vooral de strook voor de heuveltjes liep veel mis hoewel de zware strook aan de materiaalpost dan weer heel goed ging. Ik denk omdat je daar even recup had van dat asfaltweggetje, terwijl je bij die andere strook dus al 2 van die stroken verteerd hard zonder recup. Dat strand bolde ook niet echt. Idem bij de zandstrook aan de ingang, die naar de post liep. Ook daar had je even recup door het bos, dus daar ging het meestal ook goed en kon ik zelfs blijven rijden tot voorbij de bocht!

Na terug afgezakt te zijn begon het precies wat te beteren. Ik hield me niet meer bezig met de anderen, telkens ik aan een zandstrook kwam was het een doel om erdoor te fietsen 🙂 De zandafdaling liep ik omdat ik daar bij het verkennen niet hard ging, je moest zelfs trappen om naar beneden te gaan en ook maakte ik daar makkelijk fouten dus liep ik en dat ging het snelste. Ook het lange lopen naast de materiaalpost ging me wel goed af, al zat ik daar telkens aan m’n limiet.

 

Ik hoopte zo lang mogelijk in de wedstrijd te blijven maar ik voelde dat ik niet constant diep kon gaan. Ik moest na elke zware strook even op adem komen en dat schiet niet op. Ik was niet gedubbeld maar moest bij de laatste ronde stoppen wegens de 80%-regel.

Ik had geen idee van mijn positie maar ik had er wel een goed gevoel over en dat was het belangrijkste. Het was een plezante dag zonder stress. Met een goed gevoel naar huis waar ik zag dat ik pas 29ste van de 38 was. Dat goede gevoel maar vasthouden was de boodschap!

 

Bedankt Jan& Patrick voor de steun en de mooie foto’s. Volgende cross @Loenhout….jeuj het wasbord! 🙂

 

 

 

Kristien