Wout Van Aert overtreft zichzelf en wordt voor de derde keer op rij wereldkampioen

Wout Van Aert overtreft zichzelf en wordt voor de derde keer op rij wereldkampioen

Wat een duel had moeten zijn, draaide uit in het voordeel van Wout van Aert. Hij overklaste zichzelf en liet Mathieu van der Poel ter plekke staan. De Nederlandse kampioen kon niet anders dan aanklampen,maar moest zich tevreden stellen met een derde plaats. Michael Vanthourenhout reed een voortreffelijk kampioenschap en werd bekroond met de zilveren medaille.

Het uur van de waarheid brak aan en de spanning was te snijden aan de start van het wereldkampioenschap voor de elites mannen. Het kampioenschap werd verreden op een klassieke omloop met heel wat spektakel omwille van de modder en de hoogteverschillen die de omgeving te bieden had. Het startsignaal werd gegeven en weg waren onze elites heren voor hun wereldkampioenschap.

Lars van der Haar nam de eerste meters voor zijn rekening, maar al gauw kwam het Belgische blok als één geheel naar voor en nam Tim Merlier het heft in handen voor zijn kopman Wout van Aert. Het ging heel snel. Mathieu van der Poel probeerde zo snel mogelijk plaatsen goed te maken, want hij had een matige start genomen. Het bleek al vlug dat hij niet over een superdag beschikte. Hij zou een ganse wedstrijd moeten aanklampen en eruit halen wat er uit te halen viel. De man van Lille, Wout van Aert trok er zich niks van aan en deelde zijn wedstrijd goed in. Hij nam een paar lengtes en dat bleek al meteen het goede moment om de koers in handen te nemen. Hij kon even wegrijden van de Nederlandse kampioen. Maar deze laatste liet het niet gebeuren. Hij knokte zich terug op het wiel van Wout van Aert.

We konden ons gaan opmaken voor een strijd tussen de twee tenoren na amper vijf minuten wedstrijd. Michael Vanthourenhout sloop op zijn tempo dichter bij de twee tenoren. De afmatting kon beginnen. De Belgische rijders zaten allemaal goed in hun wedstrijd. De rijder die met de meeste pech kreeg af te rekenen was Laurens Sweeck. Maar liefst drie maal reed hij lek. De anderen reden een mooie WK wedstrijd. In ronde twee begon het te sneeuwen…. Was dit een voorteken want op dat ogenblik zagen de supporters van Mathieu van der Poel dat het niet liep zoals het hoorde. Hij maakte de ene fout na de andere. Bleef op plaatsen steken waar Wout door vloog. En daardoor kon Wout meters nemen op de Nederlandse kampioen. De Belgische supporters begonnen te juichen en de Nederlandse supporters kregen medelijden met hun rijder. Het lukte hem langs geen kanten….

Michael Vanthourenhout zag het voor zijn neus gebeuren en daar putte hij alleen maar krachten uit. Hij nam zijn tijd en kwam op zijn tempo bij Mathieu van der Poel. Halfweg de wedstrijd zag het er voor Wout van Aert heel goed uit. Toch was het voor hem uitkijken voor de pech. Hij reed zich vast in een nadarafsluiting maar kon al snel zijn wedstrijd hervatten. De achtervolgers konden hieruit geen voordeel halen. Ze kregen meer dan twee minuten aan hun broek gesmeerd. De rollen werden omgedraaid. Iedereen die dacht dat Mathieu van der Poel de nieuwe wereldkampioen zou worden, moest inzien dat Wout van Aert over een superdag beschikte en de betere was op dit zware parcours. Wout van Aert overtrof zichzelf en reed naar de derde opeenvolgende wereldtitel toe. In de laatste ronde kreeg Michael Vanthourenhout nog een terugslag maar kon zich nog uit de slag slaan en een tweede plaats verzilveren. Mathieu van der Poel deed er nog alles aan om die tweede plaats af te snoepen van Michael maar de laatste ronde was er teveel aan. Hij moest zich tevreden stellen met een derde plaats. Dat was zeker een ontgoocheling voor hem.

Bijna alle Belgen reden in de top tien. Quinten Hermans werd elfde en kwam enkele seconden te kort op Steve Chainel voor de top tien.

Opmerkelijk het podium van WK  Valkenburg bij de elite  is hetzelfde als dat bij de WK beloften in Hoogerheide. Toen was de medailleverdeling net dezelfde.

Wereldkampioen Wout van Aert had uiteraard de grootste glimlach. ‘Ik had dit niet verwacht. Ik had een strijd verwacht met Mathieu van der Poel. Het was een harde strijd. In de tweede ronde voelde ik me sterk en ging aanvallen. Ik kon het tempo goed onderhouden en dat was voldoende om de kloof voldoende uit te diepen. Op drie ronden maakte even een foutje en was even het ritme kwijt. Maar na een halve ronde was dat weg en kon ik de wereldtitel veilig stellen.Derde keer op rij wereldkampioen worden is mooi. Het zijn iconen in deze sport die mij dat hebben voor gedaan.’

Michael Vanthourenhout(zilver) balde de vuist en slaakte een oerkreet bij het overschrijden van de meet. ‘Ik was gekomen voor brons en als je dan zilver pakt, is dat nog beter. Dit is ook mooi voor de ploeg na de wereldtitel van Eli.

Mathieu van der Poel voelde zich op zijn waarde geklopt: ‘Er stak er één bovenuit en dan heb ik geen moeite om op mijn waarde geklopt te worden. Het is mentaal moeilijk als je komt om hier wereldkampioen te worden en je voelt al in de tweede ronde dat het niet gaat lukken. Voor mij is dat mentaal ook heel zwaar. Maar het publiek was enorm leuk en ze hebben me goed gesteund en erdoor getrokken. Ik kon het niet laten gebeuren om hier in Valkenburg drie Belgen op het podium te laten. In Zolder deed dat ook en dat wilde ik niet laten gebeuren(lacht).’

Toon Aerts(vierde): ‘Spijtig dat ik niet voor het brons kon mee strijden. Toen ik bij van der Poel kwam, wilde ik hem een mentale tik uitdelen. Ik dacht als ik door trek, dan krijg ik hem eraf. Maar dat lukte niet.’

Tim Merlier verraste met een zevende plaats: ‘Voor mij is het ook een verrassing. Jammer dat ik er een ketting af rijd en twee keer plat rijd. Anders had er meer ingezeten. Ik vertrok op de tweede rij met een kleine versnelling. Als ik op kop zat, gaf dat vertrouwen aan Wout. Het was niet echt afgesproken. Maar dat voelde goed.’

Laurens Sweeck(achtste) had enkele keren lekke band. ‘De rhino’s waren op een bepaald moment op. Dan ben met griffo’s onderweg en dan moet je proberen recht te blijven. In de tweede ronde kon ik met Toon meeschuiven, maar dan reed ik lek. De achterstand op Wout was toen al groot. Dan ging het weer beter, maar reed ik opnieuw lek. De benen waren helemaal vol gelopen en dan is alles weg.’

Quinten Hermans(elfde) wist dat Wout ging wereldkampioen worden. ‘Om eerlijk te zijn wist ik eigenlijk van eergisteren dat Wout ging winnen. Hij was heel relaxt. Hij straalde gewoon zelfvertrouwen uit. Het stuurde nog een berichtje in een Whatsapp groep om voor hem iets te doen in de start. Dan weet je dat hij echt gaat voor de overwinning. Ik word elfde en laatste Belg. Maar met zeven Belgen in de top 11 vind ik dat niet erg.’

Top 20:

  1. Wout van Aert  in 1:09:00
  2. Michael Vanthourenhout +2.13
  3. Mathieu van der Poel +2.30
  4. Toon Aerts
  5. Lars van der Haar(Ned)
  6. Gioele Bertolini(Ita)
  7. Tim Merlier
  8. Laurens Sweeck
  9. Daan Soete
  10. Steve Chainel(Fra)
  11. Quinten Hermans
  12. Michael Boros(Tsj)
  13. Francis Mourey(Fra)
  14. Marcel Meisen(Dui)
  15. Stephen Hyde(USA)
  16. Marcel Wildhaber(Zwi)
  17. David van der Poel(Ned)
  18. Jan Nesvorada(Tsj)
  19. Lars Forster(Zwi)
  20. Felipe Orto Lloret(Spa)

Bron : Nancy Aerts

Publicatie : Nancy Aerts

Foto: Marc Bluys en Bart Knops