Anne Terpstra over de rol van haar vader en haar entourage

Anne Terpstra over de rol van haar vader en haar entourage

Anne Terpstra is de laatste jaren erg succesvol. Ze heeft veel te danken aan haar familie en ze schreef er een mooie column over.

Mijn vader (en met hem nog heel wat andere personen) is inderdaad een heel belangrijke schakel voor mij en mijn prestaties. Toen mijn broer en ik jong waren hebben mijn ouders het sporten voor ons mogelijk gemaakt. Ze brachten ons naar alle zwembaden (toen we nog zwommen) en zorgden er later voor dat we overal konden fietsen. Eigenlijk was niets te gek voor ze (en nog steeds niet).

Ook op dit moment is mijn vader nog steeds erg belangrijk voor mij als sporter. Hij is meestal de enige die écht weet hoe ik mijn wedstrijden aan ga pakken, hij denkt mee met mijn kalender en alle andere keuzes die ik moet maken, gaat mee met wedstrijden waar het team of de bond het niet op kan pakken, weet alles over mijn materiaal en zorgt er thuis (samen met mijn moeder en mijn broer) voor dat ik het zo makkelijk mogelijk heb om me op het mountainbiken te focussen. Dan heb ik het nog niets eens over de support die hij tijdens de wedstrijden geeft door er alleen maar voor me te zijn. Ik weet zeker dat ik nu nog vanalles vergeten ben en hij veel meer voor me doet 😉

Al met al weet ik dat het voor de mensen om mij heen niet altijd even makkelijk is. Ze moeten er veel voor doen en laten om ervoor te zorgen dat ik zo goed mogelijk kan presteren. Uiteindelijk ben ik degene die daadwerkelijk op de fiets rijd, maar elke prestatie die ik behaal is een optelsom van de inspanningen van mij én die van de mensen om mij heen. Het behalen van de Nederlandse titel is een manier om iedereen die mij helpt iets terug te kunnen geven.

Wat ik zeker kwijt wil is dat ik zo blij ben dat het mijn vader niet uitmaakt of ik hard rijd of niet. Natuurlijk is hij blij voor me als ik goed presteer, en baalt hij met me mee als hij ziet dat ik het zwaar heb. Maar ons motto is: ”Alles mag, niks moet”, en dat is het beste motto dat ik me kan voorstellen 🙂