Britse Evie Richards overheerst bij de dames beloften tijdens WK Zolder

Britse Evie Richards overheerst bij de dames beloften tijdens WK Zolder

Net als bij de junioren is de eerste ronde van zeer groot belang. Dat liet ook de Britse Richards optekenen. In de eerste ronde wat oponthoud achter haar en de kloof was gemaakt. De tweede plaats was voor de Tsjechische Nikola Noskova en de derde plaats was voor de Nederlandse Maud Kaptheijns die heel lang gestreden heeft, maar haar meerdere moest bekennen in de twee dames voor haar.

De regen viel met bakken uit de hemel tijdens deze wedstrijd. De beloften dames moesten de zware omloop van 3.260 meter overbruggen. Het was een zware opgave in een temperatuur van 8 graden celcius maar een gevoelstemperatuur die lager lag. Heel veel wind en de omloop werd zwaarder en zwaarder door de regen die de afgelopen uren uit de hemel neer viel. Met 49 veldrijdsters stonden ze op de deelnemerslijst maar 43 namen effectief de start. Voor de Belgen werd er uitgekeken naar de prestaties van Femke Van den Driessche. Zij zou het moeten gaan waarmaken voor België om mee te dingen naar de podiumplaatsen. Maar de voorlaatste ronde kreeg zij af te rekenen met mechanische pech en werd zij gedwongen naar opgave. Maar bij de rest van de dames konden heel wat namen de revue passeren om de titel van wereldkampioene naar zich toe te halen. Dat maakte het zo spannend om deze wedstrijd te volgen.

De spanning liep op aan de start want door de regen moest iedereen zo lang mogelijk alles aanhouden om warm te blijven. Op de laatste momenten werden de vesten richting verzorgers gegooid en bij Femke Van den Driessche stonden ze zelf met een paraplu boven haar hoofd om haar zo lang mogelijk te besparen van de neervallende regen. De lichten op rood, het witte lint naar de kant en volle concentratie naar het licht dat groen werd. Het was een Amerikaanse rijdster die als een speer ervan door ging maar de anderen beantwoordden onmiddellijk en gingen mee. De Belgische rijdsters hadden zich laten verrassen en waren allemaal zeer slecht gestart. Het zou dus voor hen een zware achtervolgingswedstrijd worden. In de smalle schacht liep alles vast en werden er veel te voet gezet. Ook aan de eerste doortocht aan de materiaalpost kwamen er problemen voor waardoor de eerste gaatjes al vielen. De Italiaanse Teocchi nam wat voorsprong op Noble, Noskova, Gonzalez Blanco en Maud Kaptheijns. Femke Van den Driessche was op dat ogenblik al opgeschoven naar de vijftiende plaats. Ze moest zich gaan reppen om mee te dingen voor de podiumplaatsen. De Italiaanse Teocchi trok zich er niks van aan en trok goed door. Ze kreeg zeven seconden voorsprong op vier medevluchters, daarachter volgden een groepje met Maud Kaptheijns en achter haar kregen we een groepje met Femke Van den Driessche. Teocchi begon te twijfelen en haar voorsprong slonk als sneeuw voor de zon. Aan de brug achteraan de omloop liep alles terug samen. Dat bood perspectieven voor onze Belgische rijdsters. Maar dan moesten ze wel beginnen op te schuiven naar de kop van de groep.

Ronde 2 : We kregen twee rijdsters Teocchi en Richards die de krachten bundelden en wegreden van de medevluchters. De anderen troepten samen met 10 seconden voorsprong op de tien achtervolgers die streden voor de podiumplaatsen. Ze gingen van links naar rechts over de omloop. Richards vond dat het tempo niet hoog genoeg lag en trok eens door. Ze kreeg daarbij 16 seconden voorsprong op Noskova en de groep met Maud Kaptheijns in. Femke Van den Driessche kon haar wagonnetje net niet aanpikken en volgde op 45 seconden van de koploopster. Richards controleerde de wedstrijd en reed op haar tempo over de omloop. Achter haar kregen we een groep van zes rijdsters die vochten voor de dichte ereplaatsen. Als enige reed Femke Van Den Driessche weg van haar medevluchters op zoek naar de aansluiting van de eerste groep achtervolgers. Aan de Sacramentsberg nam Richards polshoogte waar haar concurrenten zaten. Ze zag dat achter haar twee rijdsters Noskova en Frei probeerden druk te leggen op de rest van de achtervolgers. Kaptheijns zag het gevaar en schoof op naar de vierde plaats. Deze inspanning werd fataal voor Femke Van den Driessche. Zij kon geen aansluiting verwezenlijken. Bij de afdaling aan het hotel De Pits verdapperde Noscova een zette hiermee haar medeconcurrenten Frei en Kaptheijns onder druk. Ze kreeg een kleine voorsprong. Kaptheijns geloofde in haar kansen en zette zich op de derde plaats. Het was een kwestie van haar tempo hoog te houden en te zorgen dat ze geen fouten maakten.

Ronde 3 : Richards verloor wat snelheid. Ronde na ronde werd het zwaarder voor haar maar haar voorsprong was groot genoeg om haar tempo te laten zakken. Noskova en Kaptheijns waren in strijd voor die tweede plaats maar kwamen zeker niet korter op de kop. Femke Van den Driessche kwam als elfde over de finish. Verdonschot nam de zeventiende plaats voor haar rekening. Onze Belgische veldrijdsters konden hun doel om de podiumplaatsen te bemachtigen opbergen. Ze kwamen niet in het stuk voor. Voorin kwam het er op neer om de snelheid erin te houden en de foutenlast zo laag mogelijk te houden. Richards temporiseerde in de voorlaatste ronde met 22 seconden voorsprong op Noscova en Kaptheijns op 25 seconden. Onder deze drie dames zouden de ereplaatsen verdeeld worden. Noskova had zelf nog een versnelling in de benen om Kaptheijns van zich af te houden. Kaptheijns kreeg het moeilijk in deze ronde. Ze moest zich nog reppen om deze plek veilig te stellen. Frei zag dat Kaptheijns fouten begon te maken en daar putte zij dan weer de energie uit om erin te geloven en te blijven vechten. Noskova kreeg een inzinking bij de bosstreek aan de bovenkant van de pits. Kaptheijns zag het gebeuren en zette alles op alles om terug te keren maar ze slaagde er niet in. Het was vastklampen en die derde plaats proberen te verzilveren.

Ronde 4 : Bij Richards was de winst er voor het rapen. Het was genieten van deze laatste ronde. Ze had 29 seconden voorsprong op Noskova en 32 seconden op Kaptheijns. Normaal gezien kon niks haar nog weerhouden van de wereldtitel. Frei volgden op 45 seconden. Dus was het voor de dames die 1-2-3 lagen de opdracht om hun tempo vast te houden en geen fouten te maken. Femke Van den Driessche kwam door met een fiets aan de hand. Mechanische pech hebben haar gedwongen om de wedstrijd te verlaten. Jammer voor haar want zij had er zoveel van verwacht….

De podiumplaatsen waren gekend :

  1. Evie Richards(GB)
  2. Nikola Noskova(Tsj) 34 sec
  3. Maud Kaptheijns(Ned)44 sec
  4. Sina Frei(Zwi) 52 sec
  5. Nadja Heigl(Oost) 1.30
  6. Ellen Noble(USA) op 1.42
  7. Alice Maria Arzuffi(Ita) op 1.47
  8. Juliette Labous(Fra) op 1.50
  9. Alice Barnes(GB) 2.01
  10. Jessica Lambracht(Dui) 2.22
  11. Laura Verdonschot(Bel) 2.43

14. Lizzy Witlox(Ned)

17. Fleur Nagengast(Ned)

24. Esmee Oosterman(Ned)

28. Ceylan Del Carmen Alvarado(Ned)

29. Allison Arensman(Ned)

30. Shana Maes(Bel)

36. Joyce Heyns(Bel)

Femke Van den Driessche gaf op.

De beste Belgische veldrijdster was Laura Verdonschot op een 11e plaats. Jammer voor haar net buiten de top tien.

We kregen na afloop een reactie van haar. ‘Jammer dat mijn start niet goed was. Anders had er zeker meer ingezeten, ‘was haar eerste reactie.  De eerste ontgoocheling verwerkt, typisch voor kampioenen, analyseerde haar race. ‘Jammer dat het parcours er zo slecht bij lag. Op het einde was het veel moeilijker rijden. Je kon gewoon niet meer zien waar je kon rijden, omdat de plassen zo diep lagen. Het was mijn eerste WK en ik ben weer een ervaring rijker. Ik ben blij dat ik dit mocht meemaken en nu weet ik wat het is.  De sfeer is altijd speciaal. Voor eigen publiek was mooi. Er was veel volk aan het supporteren. Sommigen riepen soms Femke op mij, Wellicht omdat ze dachten dat zij nog op kop reed(lacht). Het was alleszins tof om dit mee te maken. Ik ben een beetje teleurgesteld, want er zit zeker meer in vandaag. Maar anderzijds is dit ook niet slecht. Ik had een kleiner versnelling laten zetten voor de helling. Want ik kon er anders niet op. Maar door het weer kon je er toch niet op. In het begin waren mijn benen niet goed. Op het einde ging het beter, maar dan was het te laat,’besluit de Lommelse.

Verslag: Nancy Aerts

Reacties: Erik Braeken vanuit Zolder

Foto’s : Bart Knops