Crazy Boy

Crazy Boy

Het is nu twee jaar geleden, maar hij zal eeuwig in ons hart blijven. Een jonge man vol levenslust moest de strijd tegen een oneerlijke ziekte opgeven. En gestreden had hij. Vol goede moed, nooit dacht hij aan opgeven. Telkens bleef hij positief vooruitblikken in de toekomst. Davy Coenen had een mooie toekomst voor zich als renner. Nadat hij comeback maakte, leek alles van zelf te lopen. Hij stapelde de successen op. Er waren zelfs plannen om alles te geven om de Spelen van Londen te halen. Helaas… het noodlot sloeg toe. Het verdict was zwaar. Maar Davy bleef erin geloven. Zoals hij alles gaf in de koers, zo gaf hij alles in de strijd tegen zijn ongenadige ziekte. Ik bezocht hem enkele weken voor zijn dood en hij was vol goede moed. Hij trainde nog zoveel hij kon op de rollen. Zijn optimisme, zijn lach, zijn doorzettingsvermogen, het is voor mij en voor velen een voorbeeld. Na zijn dood gaf zijn familie hem een mooi eerbetoon. Ze ontwierpen een pet met het nr.99 en met zijn bijnaam Crazy Boy. Die pet kreeg ik van Davy’s vader en ik zet hem op bij elke mountainbike wedstrijd. Als eerbetoon aan Davy… een groot mens, een groot renner…