Greg Minnaar pakt vierde wereldtitel in downhill in Val di Sole

Greg Minnaar pakt vierde wereldtitel in downhill in Val di Sole

Greg Minnaar heeft na een spectaculaire race opnieuw de wereldtitel downhill gepakt in Val di Sole. Hij versloeg de Fransman Benoit Coulanges en de Australiër Troy Brosnan.

Greg Minnaar had al acht jaar geen wereldkampioenschap meer gewonnen, maar hij gaf nooit op. Degenen die hem de afgelopen weken in Val di Sole hadden zien trainen, waren stellig: Greg kan het. De Zuid-Afrikaanse kampioen had lijnen getest, zich vertrouwd gemaakt met het parcours, en was dag na dag in vertrouwen gegroeid.

Ik wist dat een overwinning mogelijk was”, zei de Zuid-Afrikaan, “Ik wist dat ik door alles te geven een mooie run kon maken, maar tot het einde weet je nooit of het genoeg zal zijn.”

Greg Minnaar zwevend naar de wereldtitel

Eigenlijk deed de downhiller uit Pietermaritzburg zijn meesterzet in het onderste deel van het parcours, nadat hij op de tweede split ruim een seconde achter de Fransman Benoit Coulanges was gepasseerd. Vanaf daar vond Minnaar zijn flow, zwevend over stenen en wortels en een perfecte lijn trekkend in de laatste bochten om de meest sensationele comeback te voltooien. 3.28.963 was de tijd van de golden run, een tijd die niemand van het Franse trio Bruni, Vergier en Daprela kon evenaren, waarbij de laatste zelfs het slachtoffer werd van twee crashes tijdens zijn run.
De tweede plaats ging naar een minder verwachte Franse rijder, Benoit Coulanges (+0.227), die vooral in de middensectie een geweldige run neerzette. Brons was voor de Australiër Troy Brosnan (+0.441). Drie atleten op minder dan een halve seconde na 2.100 meter wedstrijd: dat is de samenvatting van een race om nooit te vergeten.

De Brit Danny Hart viel net naast het podium, terwijl youngster Matt Walker de top-5 compleet maakte. Ook de wereldkampioen van 2019, Laurie Greenland, had zijn dag niet, want in zijn run op zijn favoriete baan kwam hij in het begin van de wedstrijd ten val.

Bron: UCI

Foto’s: Daniele Molineris en Michele Mondini