In mijn gedachten kabbelt het voort…

In mijn gedachten kabbelt het voort…

Mijmerend over het laatste weekend in de cross. Mathieu, die even uit gaat spelen en iedereen tegen zijn achterste aan laat kijken. Tom Meeusen, die er na alle commotie, niet meer echt lekker fris uit ziet en duidelijk getekend is door alles wat gebeurd is. Sven Nys die nog eens een podium haalt en gelijk denkt dat de dag daarna nog eens te herhalen. Wout van Aert 2 x de man van de wedstrijd ? Euh sorry, van het achtervolgen en tweede worden. Is dat nu Wout zijn verdict? In alles wat er dit seizoen nog komt, pech hebben en moeten achtervolgen ?! Lars van der Haar, die elke wedstrijd toch mee doet, maar in de laatste ronden toch het moeilijk heeft.

Philipp Walsleben die het hele seizoen er net niet doorkomt en bij toeval al eens een podiumplek mee neemt en zijn trui inlevert bij Marcel Meisen. Die wedstrijd na wedstrijd bevestigt wat zijn trui aangeeft “beste Duitse Crosser”. Julien Taramarcaz die beneden de verwachtingen bleef dit seizoen en niet kon doorstomen naar de absolute top. Rob Peeters, ons aller man van het volk, maakt een erg slecht seizoen mee en kan geen moment de Rob van vorig seizoen laten zien . Heel jammer, want de Rob van vorig seizoen had heel aantrekkelijke kanten en vloog er altijd in. Maar Rob had zeker verzachtende omstandigheden dit seizoen…
Jens Adams , de stille kracht van de Vastgoed Service ploeg , elk weekend goed op die plek van 6 tot 10 , mooie renner ook die uitgewoond over de streep komt maar met volle teugen geniet. Heel erg veel renners zijn gewoon moe van het afgelopen seizoen , min of meer uitgepierd en hun krachten afgebot . Ook andere renners die nog op hun elan rijden en door het feit dat ze een goed seizoen hebben gedraaid nu nog mooie wedstrijden afleveren en zowaar nog eens een mooie prijs mee nemen.

Er wordt wel gezegd dat crossen geen topsport is. Nou geloof me, wil je uitgewoonde koppen over een finish zien komen, dan ga de laatste paar crossen maar eens kijken, dan weet je wel beter. Crossen is serieuze business en heeft zes maanden voorbereidingstijd nodig en dan in goed vijfd maanden gaat alles er uit. Als je pech hebt om jezelf naar het einde van het seizoen te slepen en om vandaar uit weer naar het volgende seizoen toe te leven.

Ga ook eens bij de vrouwen kijken en zie al die jonge en wat minder jonge goden hun ziel uit hun afgetrainde lijfke trappen op weg naar de eeuwige glorie. Sanne Cant, die elke wedstrijd wint en nog zo veel venijn in haar heeft om dat ook mentaal aan te kunnen. De werkende vrouw Ellen van Loy die tussen 2 wedstrijden even een nachtdienst draait. Waar zie je nog deze arbeidsernst bij de vrouwen in de cross? Nog één Superprestige te gaan en nog twee weekenden cross op TV en dan is het gedaan.

Jan v Dijk