Kristien Nelen wint enduro van Remouchamps

Kristien Nelen wint enduro van Remouchamps

ava

Kristien Nelen nam deel aan de Enduro van Remouchamps, die ze ook won. Minder goed nieuws kwam er van haar teammaatje Almex, die viel en haar pols brak. Lees haar verhaal hier.

Zaterdagavond pas kunnen vertrekken naar Remouchamps en dat was nodig want het uur werd verzet en we moesten al om 8u starten en vanaf 6.30u inschrijven. In Werner zijn bloemencamionette geslapen, omgetoverd in mobilhome.

Er werd in groep naar de 1e special gereden waar er per 2 werd gestart. Ik startte als laatste van de dames en moest tegen een man rijden wegens onpaar aantal. Het eerste stuk was lang rechtuit knallen over wat wortels en dan begon een leuke singletrack. Geen man meer te zien maar na enkele bochtjes moest ik al roepen voor een dame. En nog wat verder zag ik er 3 in een treintje…ff negatieve gedachten, maar direct opzij gezet en beginnen roepen als een gek . Gelukkig werd ik niet lang opgehouden want er volgde een breder stuk waar ik voorbij kon. Het werd steeds technischer, een foutje op gladde wortels en ik moest een voet zetten. Op het einde een paar gladde steile bochtjes en een opstropping, jammer!

Toch een goed gevoel om mee te starten.

De volgende specials waren nog leuker en technischer en de verbindingstukken bevatte lange klimmen. Teammaatje Alex die als 2e dame startte achter de Franse winnares (Elodie) van vorig jaar, wist te vertellen dat ze Elodie had kunnen bijhalen. Het zag er dus goed uit!

Ik vond het lastig om telkens 4 dames in te halen maar ze probeerden steeds snel opzij te gaan, al was dat niet altijd mogelijk. Ik amuseerde me en ik had me al een beetje bij een 3e plek neergelegd. Na de 3e special met super veel stenen stond de Francaise haar band te vervangen en hebben wij even geholpen. Dit opende misschien deuren, al wisten we niet of ze tijdens de special al plat had.

Met meer vechtlust en hoop naar de 4e special. Ik vond deze best moeilijk, maakte wat foutjes. Geen Alex te zien dus was ze al doorgereden naar 5. Aan de start daar geen Alexandra…Iemand zei dat ze gevallen was en teammaatje Rianne kreeg ook dit slechte nieuws via GSM. Special 5 was best snel met een paar korte knikjes bergop en bergaf maar daarom niet minder moeilijk.

Ondertussen liep het bericht binnen dat Alex haar pols had gebroken.

Special 6 was echt bangelijk met zeer steile stukken en stenen, de laatste special was vrij kort, op het einde werd ik nog even opgehouden.

Nu was het maar afwachten tot het podium. Alex liep ondertussen rond met haar arm in een draagdoek. Ik had gewonnen! Ik was blij maar anderzijds vond ik het jammer van Alex en ook van Elodie. Ik had ze liever op hun waarde geklopt.

Nu de tijden bekend zijn was ik blijkbaar toch meestal sneller dan de Française, Alex was sneller dan mij. Dus Alex op 1 en ik op 2 had correct geweest. Spijtig.

Teammaatje Rianne reed uit ondanks een harde val en Daniël Prijkel werd knap 3e. We wensen Alexandra een snel herstel toe!

Donderdagavond vertrek ik naar Frankrijk voor de “Epic Enduro” op zaterdag, 90km en 4000HM afzien…