Vanmorgen nog moeten werken: snel de bestelde bloemen naar hier en daar brengen en we konden vertrekken naar het MTB-mekka van Houffalize. Het is te zeggen, met een tussenstop bij masseur Bert Haast in Ekeren. Nadat hij mijn beentjes goed gesoigneerd had was ik er helemaal klaar voor. Het was druk onderweg en we kwamen pas rond 15.30u aan bij ons logeeradres in Taverneux. Christel Dislaire (Princesse Carnaval) ontving ons met open armen, waarin ik een grote boeket bloemen liet rusten. Een lach op haar gezicht…Alles uitladen en in orde maken en hup het parcours op samen met Robke!
Het was wat zoeken want het parcours was (weeral) veranderd én er liepen verschillende parcours door elkaar. Zo hebben de Juniors, nieuwelingen en de proloog van de HOT elks hun eigen rondje! Een zeer pittig rondje amai, veel zwaarder dan dat van de WB. Leuke technische stukken worden afgewisseld met zeer steile klimmen, het zal afzien worden want er is weinig recuperatie. Ik had geluk, het parcours is zowat hetzelfde als dat van de Wallonia Cup vorig jaar en ik reed daar toen naar winst. Dus de meeste nieuwe stukken kende ik nog een beetje.
Het zwaarste stuk zal voor mij de nieuwe steile klim na de houten brug worden, het moeilijkste zal de afdaling over de rots bij de brandweer zijn. Al denk ik dat iedereen dit zal vinden want er stonden veel renners radeloos toe te kijken. Ik had er geen problemen mee maar je moet er oppassen. Zeker als de vermoeidheid begint te wegen maak je makkelijk foutjes…
Na een uurtje zijn we gaan losrijden op de baan, nog even bij Team Nomadesk gestaan en trainer Kris Henderieckx, Kim Saenen en de rest succes gaan wensen met hun proloog van de HOT die om 19u startte. Ik wou graag blijven supporteren maar ik had grote honger, het was al 18u.
Terug in Taverneux stond ons een lekkere spaghetti te wachten, wat een verwennerij, het leek wel een viersterren hotel!
Na het eten zit ik dus hier doodleuk dit stukje te schrijven. De muur voor mij hangt vol met foto’s en handtekeningen van bekende renners en mountainbikers met een fier lachende Christel ernaast. Alles hier ademt mountainbike, ik voel me hier thuis!
