Open brief van mevrouw Van Hoovels aan de Wielerbond

Open brief van mevrouw Van Hoovels aan de Wielerbond

De niet-selectie van Kevin Van Hoovels zette kwaad bloed bij zijn vrouw. We publiceren haar reactie integraal.

Beste wielerbond,

U moest zich schamen.

Ik ben ontgoocheld. Verbouwereerd. Boos. Woedend zelfs.

Vier jaar lang heb ik gezwegen. Voor de rust. Omdat ik, naïef als ik ben, wilde geloven in jullie oprechtheid, jullie eerlijkheid. Vandaag kan ik niet anders dan in de pen kruipen en jullie herinneren aan een aantal feiten. Feiten, als in waargebeurd.

Vandaag, op 56 dagen voor de start van de Olympische Spelen in Rio, spat Kevin zijn droom uiteen.Vanaf 1 juli is hij werkloos. Dat is nog welgeteld drie weken. Wij hebben pas een huis gekocht en wij hebben ook samen een dochtertje Aimée (18 maanden). Onze vooruitzichten zijn allesbehalve rooskleurig.

Nochtans, als ik alle uitslagen van de voorbije twee jaar in een excel tabel (ja, ik heb dat echt gedaan) naast elkaar plaats is het duidelijk. Niemand heeft beter gepresteerd. Niemand heeft België meer punten bezorgd, die toelaten twee renners in plaats van 1 renner af te vaardigen.

En toch houden jullie hem thuis.

Jullie trekken liever de kaart van de jeugd? Dat is op zijn minst opmerkelijk te noemen, want vier jaar geleden wilden jullie er nog alles aan doen om Sven Nys, toen 35 jaar, in London te krijgen.

Jullie stuurden Kevin toen de hele wereld rond om punten te pakken. Alleen hadden jullie er niet op gerekend dat hij ook zelf in staat was om zich te kwalificeren.

Voor de Olympische Spelen 2012 in London waren er strenge objectieve criteria vastgelegd:

  • top 12 op het Europees Kampioenschap;
  • top 16 op het Wereldkampioenschap;
  • 2x top 16 op een Wereldbeker;
  • of 1x top 12 op een Wereldbeker

 

Kevin werd 15e op het WK in Champery en was zodoende in september 2011, een jaar op voorhand, al zeker van zijn deelname aan de Olymische cross country wedstrijd in augustus 2012.

Hadden jullie diezelfde strenge criteria behouden, dan mocht enkel Kevin nu zijn koffers pakken voor Rio. Ook in zowat elk ander land was hij met zijn 10e plaats op het WK in Andorra in september 2015 een certitude geweest.

En toch houden jullie hem thuis.

Waren er dan geen andere prestaties? Ik durf te zeggen van wel.

Op de 8 Wereldbekers die de voorbije twee jaar op het programma stonden was Kevin 3x eerste Belg en 3x tweede Belg. Eén keer gaf hij op door ziekte (buikgriep). Welgeteld één keer liet hij een steek vallen. Nota bene vlak na het overlijden van zijn vader.

Verder slaagde er, nog steeds volgens mijn excel tabel, niemand in om meer top 30 plaatsen bijeen te rijden in de Wereldbekers dan Kevin.

En toch houden jullie hem thuis.

Dan is er nog het Europees Kampioenschap. Een wedstrijd die zowel kwalitatief als kwantitatief niet te vergelijken is met het Wereldkampioenschap en de Wereldbekers. Een aantal wereldtoppers, waaronder Wereldkampioen Nino Schurter himself, laten het EK liever aan zich voorbij gaan wegens niet belangrijk. Bovendien is ook het aantal starters veel beperkter omdat bijvoorbeeld een land als Zwitserland met pakweg 10 goede mountainbikers, die niet allemaal meeneemt.

Kevin zijn Europees Kampioenschap dit jaar was niet goed. Slecht zelfs. Maar mag het even, twee weken na het overlijden van je vader?

Ik had meer empathie verwacht van jullie. Meer respect voor Kevin en zijn prestaties de afgelopen jaren.

En toch houden jullie hem thuis.

Dit is een zeer bitter afscheid van de mountainbikesport. Een familiaal wereldje waarin iedereen iedereen kent en waarin ik de voorbije jaren nieuwe vrienden heb leren kennen. Een wereld waar geen plaats is voor afgunst.

Ik vraag me af: waarom zijn jullie niet bij die objectieve criteria van vier jaar geleden gebleven? Jullie hebben er een soep van gemaakt. Met objectieve criteria was er immers nu geen plaats voor discussie.

Beste wielerbond,

U moest zich schamen.

Bron : mevrouw Van Hoovels

Publicatie : Nancy Aerts