Raf De Bakker nam deel aan de Crocodile Trophy

Raf De Bakker nam deel aan de Crocodile Trophy

ava

Raf De Bakker (eco mtb team) nam de voorbije week deel aan de befaamde Crocodile trophy in Australië. Raf bracht deze 9daagse wedstrijd tot een goed einde en zag zijn inspanningen bekroond met een 21e plaats in de algemene rangschikking en een 4de plaats bij de masters 1. Hij geeft per etappe zijn relaas weer.

Etappe 1:

Met een dikke 150 man staan we aan de start van het leuke parcours, 400m spurten richting single track, niet echt mijn ding, mijn slechte starten worden nog een handelsmerk. Enkele seconden na het startschot merk ik al meteen dat ik desastreus gestart ben, in de eerste singletrail is het dan ook aanschuiven geblazen in de wetenschap dat de eersten hier door vliegen. Eens de ergste opstoppingen voorbij kan ik het tempo opdrijven en meteen een heel aantal deelnemers passeren. Op de 2 korte beklimmingen kan ik redelijk goed doortrekken en ik rijd dus met een goed gevoel rond. Ronde na ronde ruk ik op, en ik kan de wedstrijd met een goed gevoel beëindigen. Een 24e plaats scratch en 7e bij de master1, kleine verschillen vandaag, morgen begint het echt werk.

Etappe 2:

Vanaf de start werd er serieus doorgetrokken, ik moet de eerste grote groep laten rijden en pik aan bij een tweede groepje. Na de asfaltklim volgt een offroadklim met stukken tot 30%, ik geraak overal boven terwijl er velen voet aan grond moeten zetten, al rijdend win ik zo een paar plaatsen. Eens boven zit ik echter alleen, op het vlakke stuk richting klim 2 moet ik dus opboksen tegen de wind, maar wachten heeft ook geen zin want er komt geen groepje vlak achter mij. De hitte doet zijn werk, het is puffen geblazen, de tweede klim ligt volledig in de zon en ik passeer nog enkele renners die zichzelf zijn tegengekomen. Dan een snelle afdaling en de laatste vlakke om als 22e scratch te finishen, als 6e master1. Ik moet toegeven dat de tegenstand veel sterker is dan 2 jaar geleden, duidelijk beter dan mij ook. Ik had vandaag  een goed gevoel op de fiets, sneller kon ik echt niet, dus moeten we tevreden zijn met het resultaat.

Dag 3:

Meer kilometers, meer hoogtemeters en weer 40 graden, afzien dus. De startklim is lang maar ik vind meteen het goede ritme en rijd aardig naar boven. Het is vandaag redelijk technisch, zowel de beklimming als de stukken afdaling. Boven aan de eerste klim zie ik een groepje rijden 100m voor me, met de top3 van de master1 categorie, maar in plaats van er naartoe te rijden moet ik me even herzetten en mijn eigen tempo zoeken. Jammer want het tussenstuk tussen klim 1 en 2 is zoveel makkelijker in een groepje. Ik pik iets laten aan bij 2 elites die me passeren en kan toch even uit de wind zitten, om dan op de laatste lange klim mijn eigen tempo te zoeken. Een lange dag in het zadel maar ik ben zeker tevreden over de rit van vandaag. 19e scratch en 4e bij de masters1, de top drie is duidelijk te sterk voor mij.

Dag 4:

Van bij de start werd duidelijk dat er enkele renners deze rit met stip hadden aangeduid, van bij het startschot werd er gevlamd. Ik moest de eerste groep laten rijden in zo een explosieve start. De eerste maal in het technische gedeelte van het rondje bleek al snel dat er enkelen de benen serieus hadden opgeblazen en ik kon aardig oprukken. In ronde 2 kon ik me een beetje verschuilen in het op en neer stuk tegen de wind om dan in het technische gedeelte te vallen, met de pedaal tegen een steen of zo, derailleur beetje recht wringen om terug deftig te kunnen schakelen en hop terug de fiets op. Ronde 3 moest ik het stuk tegen de wind op mijn eentje afhaspelen, duwen en afzien tegen de wind, tegen de limiet maar ik bleef het groepje voor in zicht houden. Op het technische gedeelte kon ik er al een paar inhalen en aan het begin van de laatste ronde zat er nog wat benzine in de tank. In het wiel van Christof Marien heb ik nog een heel aantal deelnemers ingehaald en achtergelaten. Volledig leeg aan de aankomst maar tevreden met de uitslag. 15e scratch en 5e bij de master1. De krachtsverhoudingen zijn duidelijk en het is geen schande toe te geven dat er enkelen echt sterker zijn.

Dag 5:

Geen rustig vertrek vandaag, vanaf de eerste seconde werd er stevig doorgereden, op de eerste technische stukken kan ik me redelijk handhaven, maar de moeilijkste passages voorbij moet ik net zoals de vorige dagen de beteren net laten rijden. Ik beland ik een tweede groepje en ook daar gaat het op de ”vlakkere” wegen razendsnel. Ik ben duidelijk het klimmerstype want gas geven op het grote verzet is niks voor mij. Ik sla af en toe een beurt op kop over om zeker aan het groepje te kunnen blijven hangen. In een tweede technische passage moeten er enkelen van ons groepje lossen en we blijven uiteindelijk met 6 over voor de laatste 30km. Alles geven, gewoon fixeren op het achterwiel voor me, zeker niet lossen. Uiteindelijk zijn de verschillen na een snelle rit als vandaag heel klein, blij dat deze dag voorbij is, hopelijk volgen er nog een paar langere beklimmingen de komende dagen. 22ste scratch en 7de master1, top 5 in de master1 blijft het doel.

Etappe 6:

Supersnelle start vandaag, iedereen wou mee met de kopgroep voor de eerste 60 vlakke kilometers. Ik zit een beetje ingesloten in de eerste zanderige bochten en hang de eerste 5km op een tiental meter van de staart van de kopgroep, volledig tegen de limiet, hopen op die fractie van een seconde dat het vooraan stilvalt, niet dus. Ik moet plooien en pik aan bij een tweede groepje. Ik had me vanmorgen voorbereid op 60km afzien en ik hang inderdaad 60km tussen mijn kader. Johan is beresterk, rijdt als een gek op kop van ons groepje terwijl ik achteraan hang te bengelen. Ik tel de kilometers tot de voet van de beklimming af, wil lossen maar doe het niet. Aan de voet van de klim begint de fun voor mij, ik rijd op eigen tempo naar boven en haal nog een paar afvallers van de kopgroep in. Uiteindelijk word ik 29e algemeen en 7e master 1. Een zware dag, niet mijn ding, vlammen op het grote verzet, maar ook dat hoort erbij. 

Etappe 7:

Eens het startschot weerklonk, begonnen ze vandaag weer te vlammen, mijn benen ontploften dan ook direct en ik kon nergens aanpikken, ik kom ’s morgens niet echt op gang. De weg blijft gans de dag op en neer gaan en ik moet terugschakelen waar anderen tot boven rijden op het grote verzet. Na een tijdje vormen we toch een groepje, maar ik besef dat ik te ver naar achteren zit. Na de eerste bevoorrading vind ik mijn ‘betere’ benen terug en rij op de stukken bergop weg van de groep, ik kan een aardig tempo rijden en haal net als de vorige dagen nog wat afvallers van de kopgroep in. De laatste 15km gaan super, hopelijk een goed voorteken voor morgen, waar het begin van de rit meteen technisch is. Ik finish 33e algemeen en 9e bij de master1, het is in vergelijking met de vorige editie ongelofelijk veel zwaarder, zowel het parcours als de tegenstand.

Etappe 8:

Van bij de start zat het spel op de wagen, meteen werd er stevig doorgereden, maar de eerste 50km zijn echt mountainbiken dus ik kan mijn hart ophalen. Ik amuseer me op de steile beklimmingen, blijf rijden waar anderen te voet gaan. In de afdalingen neem ik niet teveel risico’s om niet lek te rijden. Ik rijd vandaag terug tussen de bekende gezichten van de eerste dagen, dat doet wel deugd. Na 50km volgen er enkele zandstroken die ik tegen alle verwachtingen in goed overleef. De laatste 30km zijn lichtlopend richting de finish, ik pik aan bij een groepje en kan vlot volgen, na enkele stevige beklimmingen is de topsnelheid ook bij de anderen een beetje weg. 16e overall en 4e bij de master1. Zeer tevreden over de rit van vandaag, beetje bang voor de vlakke rit van morgen, 140km vlammen.

Etappe 9:

Een opdracht voor vandaag, niet lossen bij de groep, 140km vlammen, vlakke wegen, een klassieker in de Crocodile Trophy. Ik moet toegeven dat ik hard heb afgezien vandaag maar op 5km van de finish kon ik de knop omdraaien en rustig naar de eindstreep rijden. Een kort maar krachtig verslagje want de rit was een saaie rechtdoorrit. Ik werd 7e bij de masters1 en 22e overall.

Eindverslag

Na 9 dagen Crocodile Trophy, een 4de plaats bij de masters1 en een 21e overall, kan ik tevreden terugblikken. In vergelijking met vorige edities was het deelnemersveld uitgebreider maar vooral veel sterker; terwijl er vroeger enkele toppers de wedstrijd controleerden werd er nu van seconde 1 gekoerst, een 20-tal renners hoopten elke dag op hun ‘moment de gloire’. De top 3 in mijn categorie was duidelijk sterker, terwijl ik bergop nog de indruk kon wekken mee te kunnen, moest ik op de snellere stukken steeds passen, zo kwam ik vaak alleen te zitten op stroken in de wind die in groep zoveel makkelijker zijn. Op je waarde geklopt worden is geen schande, ik kan dus niets anders dan gelukkig naar huis keren. Het parcours van deze hertekende editie was super, voor de echte mountainbiker, bijna in elke rit werden onze technische kwaliteiten getest, zowel bergop als bergaf. Enkel de laatste rit was nog een klassieke ‘wegrit’. Terwijl ik vroeger een beetje op mijn honger bleef zitten als mountainbiker kan ik iedereen dit avontuur aanraden!

 

Raf De Bakker