Wereldkampioene Evie Richards maakt hoofddoel van WK

Wereldkampioene Evie Richards maakt hoofddoel van WK

Waarom zal 28 augustus 2021 de geschiedenisboeken van het mountainbiken ingaan? Om twee redenen: Ten eerste werd Evie Richards op die dag een van de jongste wereldkampioenen ooit en ten tweede was de overwinning synoniem met de eerste Britse wereldtitel in de cross-country discipline. Als we een blik werpen op Jolanda Neff, die we al eerder uitvoerig hebben voorgesteld, zien we enkele parallellen in de carrières van de twee sympathieke atleten, die aantonen dat de weg naar groot succes allesbehalve gemakkelijk is.
Richards komt uit Malvern, dat ligt in het westen van Engeland. De nu 25-jarige streefde er al op jonge leeftijd naar om aan de Olympische Spelen deel te nemen. Ze probeerde veel verschillende sporten uit, vertelde ze eens aan Pinkbike in een interview. Uiteindelijk bleef ze bij hockey en op zoek naar een sport om in de winter fit te blijven, vond ze haar weg naar de wielersport. De successen kwamen onverwacht, maar waren zeer opmerkelijk: in 2014 maakte ze haar eerste internationale optreden bij de wereldkampioenschappen voor junioren in Hafjell (Noorwegen), waar ze zesde werd. Op dat moment had zij zich nog niet gespecialiseerd in deze sport.
Met verdere sterke resultaten en de bijbehorende mogelijkheid om te reizen en de wereld te ontdekken, werd het voor Richards uiteindelijk gemakkelijk om zich meer professioneel met mountainbiken bezig te houden. In 2015 werd ze uiteindelijk tweede bij de wereldkampioenschappen voor junioren, en in 2016 overtuigde ze in de U23-wereldbeker – onder meer met een tweede plaats in de wedstrijd in de Bullentäle van Albstadt – en met de U23-wereldtitel in het veldrijden. Dit maakte de weg vrij voor een succesvolle carrière.
In 2017 tekende de Britse renster haar eerste profcontract bij Trek, een industriegigant die de beste voorwaarden schept om in de toekomst op het allerhoogste niveau te kunnen rijden. Tegelijkertijd werd de reeks successen echter afgewisseld met grote teleurstellingen. In het veldrijden trok Richards herhaaldelijk de aandacht, maar in de wereldbeker cross kon ze niet altijd de hoge verwachtingen inlossen die ontstonden door haar sterke prestaties in het verleden.
Na haar eerste grote successen in de U23 World Cup verhuisde ze naar Manchester om zich verder te professionaliseren. Maar daar kwam niets van terecht, zoals ze naderhand meldde aan onder meer Pinkbike. Zij voelde zich ziek tijdens de wedstrijden en de trainingen, gepaard met een ongelooflijke nervositeit die zij niet kon categoriseren.  
Zij werkte nauwgezet, onthield zich van sociale contacten, trainde meer dan haar coaches haar opdroegen en probeerde voortdurend gewicht te verliezen. Pas na een ernstige knieblessure beleefde zij een keerpunt in haar carrière, dat zij beschouwt als cruciaal voor haar huidige succes. Richards werd gedwongen rust te nemen en moest zichzelf tijd geven om te herstellen. Vanaf dat moment werkte ze samen met een psycholoog die ook een verklaring vond voor haar misselijkheid en nervositeit in en rond wedstrijden – angsten waar de jonge Britse veel last van had.
Daarna ging het weer gestaag bergop voor Richards. In 2019 boekte ze een overwinning in de U23 World Cup, in 2020 verraste ze bij de elite toen ze de twee shorttrackwedstrijden in Nove Mesto won. En vorig jaar volgde ze dat op met een triomfantelijke rit naar wereldtitelin Val di Sole.
Met Neff en Richards staan de regerend Olympisch kampioene en de huidige wereldkampioene nu onder contract bij Trek – een constellatie die allesbehalve gewoon is. Petje af voor iedereen die zo’n opstelling heeft! Als het aan Trek en Richards’ ambities ligt, kan dit seizoen natuurlijk net zo succesvol verder gaan.
Opmerking: We hebben Evie Richards gesproken kort na de race in Chelva aan het begin van het seizoen. Voordien nam zij deel aan de Mediterranean Epic, een meerdaagse rittenkoers, waarna zij onder meer de hooggewaardeerde HC-koers in Banyoles voltooide, die zij won. Bij de opener van de wereldbeker in Petropolis werd ze derde op de shorttrack, in de XC-race moest ze, net als Neff, afzien van een start wegens maag- en darmproblemen.

2, Richards, Evie, 100% ME, , GBR

Hallo Evie! Hoe gaat het met je? Je begon het seizoen in Chelva, maar helaas kreeg je een DNF in de resultaten. Wat is er gebeurd?
Ik heb de week ervoor aan de Med Epic meegedaan en er niet echt bij stilgestaan hoe zwaar dat voor mijn lichaam zou zijn. Ik had geen fysio meegenomen naar de race en mijn rug zat echt dicht, dus bij de start van de race in Chelva had ik zoveel pijn dat ik nauwelijks kon trappen. Gelukkig hadden we nu een fantastische fysio bij ons in Girona die het probleem op tijd voor Banyoles verhielp.
Je had een geweldig jaar in 2021 en werd wereldkampioene. Maar na het seizoen was je ook behoorlijk uitgeput, zoals je Pinkbike in een interview vertelde. Maakt succes je ook moe?
Door Covid heb ik al twee jaar geen echte pauze gehad. Ik had twee MTB seizoenen en twee cross seizoenen achter de rug, plus de Olympische Spelen en ik werd wereldkampioene. Ik denk dat de rollercoaster van emoties een cruciale rol heeft gespeeld dat ik zo moe ben. Maar ook door alle trainingen en vluchten had ik net een bepaald niveau van vermoeidheid bereikt waarop mijn lichaam me liet weten dat het moest rusten.
Je liet al vroeg zien dat je zeer getalenteerd bent. Toch had je in de U23 steeds weer ups en downs, zodat de weg naar de top van de wereld niet helemaal gemakkelijk was. Terugkijkend, wat was het beslissende moment in je carrière dat je wereldkampioene maakte?
In mijn U23-jaren worstelde ik tijdens wedstrijden met misselijkheid als gevolg van angst, waardoor ik ofwel op het podium stond of niet finishte. Toen ik mijn knie ontwrichtte, begon ik te werken met een psycholoog die me hielp om te gaan met die race zenuwen. Ook heb ik nu een voedingsdeskundige die me heeft geholpen mijn menstruatie terug te krijgen en verder te professionaliseren. Bovendien begon ik te werken met twee nieuwe coaches die mijn kijk op racen volledig veranderden. Het was dus niet één specifiek moment, het waren jaren van ontmoetingen met al die fantastische mensen die me hielpen mijn dromen waar te maken en mezelf niet alleen als atleet te zien.
Laten we teruggaan naar de mentale component. Je werkt met een psycholoog, zoals ik al zei. Hoe belangrijk is dat voor jou en je succes?
Soms vraag ik me af of ik nog zou racen als ik Rich, mijn psycholoog, niet had ontmoet. Hij heeft mijn houding ten opzichte van fietsen volledig veranderd en heeft me geholpen een gelukkig mens op en naast de fiets te worden. Ik werk om de twee weken met hem, maar een zeer belangrijk deel van deze bijeenkomsten bestaat ook uit het betrekken van mijn coach, zodat we samen eerlijke en open gesprekken kunnen voeren om mij te helpen een betere atleet en persoon te worden.
Laten we eens kijken naar vorig seizoen: Ik weet zeker dat je ervan droomde om op een dag wereldkampioene te worden. Had je verwacht dat het al in 2021 zou kunnen zijn?
Nee, helemaal niet! (lacht) Ik zei in een interview met Redbull dat ik op een dag, voordat ik met pensioen ga, wereldkampioene zal zijn. Maar ik had nooit in een miljoen jaar gedacht dat ik nu wereldkampioen zou zijn (lacht).
Je had al sterke resultaten behaald voor de wereldbeker van 2021. Toch was je niet de topfavoriet. Was dat een voordeel voor je of had je al gezien hoe de concurrentie was? Kunt u uw concurrenten vóór een wedstrijd volledig negeren?
Natuurlijk zijn er al die andere dames waartegen ik moet opboksen, maar die kan ik niet controleren. Ik kan alleen bepalen hoe ik rijd, dus ik concentreer me op mezelf. Maar natuurlijk, als je een race ingaat als underdog, heb je veel minder druk. Ook de andere dames hadden niet verwacht dat ik zo sterk zou zijn, zodat ik veel vrijer kon racen omdat alle ogen op de anderen waren gericht.
Laten we vooruit kijken. Je wilt zeker weer een van de snelste vrouwen ter wereld zijn. Wat zijn je doelen voor dit seizoen?
Mijn hoofddoel is het WK dit jaar. Als ik eenmaal de regenboogtrui heb gedragen, wil ik hem nooit meer uitdoen (lacht). Maar het zou natuurlijk ook geweldig zijn om een World Cup of shorttrack te winnen!Afgezien van de wereldkampioenschappen heb ik geen specifieke doelen voor de individuele wereldbekerwedstrijden. Ik heb nooit geracet met het doel een bepaalde positie te bereiken. Ik race met het doel om mijn laatste prestatie te verbeteren. Maar ik zou graag in zoveel mogelijk World Cups op het podium staan!
Tot slot een vraag aan jou die niet direct met wielrennen te maken heeft: Wat zijn je doelen naast de koers?
Ik hou van een eenvoudig leven, ik hou van fietsen en tijd doorbrengen met de mensen die dicht bij me staan. Mijn grootste doel tijdens de race is om gewoon gelukkig te zijn. Ik denk dat er in de sport een mentaliteit heerst van “winnen ten koste van alles”, maar ik wil andere jonge atleten inspireren dat zij de beste ter wereld kunnen zijn zonder hun vrienden te verliezen of mijlen ver van hun familie te gaan wonen.
Dank je, Evie!
Als u Jolanda Neff en Evie Richards live wilt zien in de Bullentäle in Albstadt, kunt u nu kaarten kopen op www.reservix.de. Meer informatie over de Mercedes-Benz UCI Mountain Bike World Cup en de Bikezone Albstadt is beschikbaar op http://www.bikezone-albstadt.de.

Bron: Julia Meier en Lisa Bertrand

Foto’s : Armin Küstenbrück