Als je naar de Belgische wedstrijden kijkt merk je op dat er minder deelnemers/deelneemsters aan de start staan van de wedstrijden die door Cycling Vlaanderen worden georganiseerd. Er is duidelijk een verschuiving merkbaar binnen het wielergebeuren. Zo merk je dat er 33 procent minder vergunningen worden afgeleverd binnen het veldrijden en dit als hoofddoel.
Volgens Pieter Cretskens die jeugd coördinator is bij Cycling Vlaanderen hoeven we ons niet al te veel zorgen te maken. Cijfers zeggen niet alles binnen het wielergebeuren. Hij wijt het feit dat heel wat jeugdrenners/rensters diverse combinatie maken van de verschillende disciplines in het wielrennen.
Klopt, maar de daling is wel in alle Vlaamse provincies merkbaar: West-Vlaanderen (-29,5%), Oost-Vlaanderen (-50,5%), Vlaams-Brabant (-29,5%) en Antwerpen (-26%). Met een daling van 34 procent zit Limburg nagenoeg op het Vlaamse gemiddelde (-33%). Het kan niet anders of de Vlaamse jeugdrenner is simpelweg minder gefocust op het veld dan dat aan het einde van de coronaperiode het geval was.
De hoofdfiguren Wout van Aert en Mathieu van der Poel maken inderdaad ook een hele gebeurtenis mee. Nu deze jongens er ook voor kiezen om veld – weg – mountainbike te combineren en het ook hierin goed te doen volgen de jeugdrijders/rijdsters natuurlijk ook. Ze zien natuurlijk dat de grote namen de diverse disciplines combineren en zij kopiëren dit ook om te hopen dat ook zij hierdoor beter gaan presteren.
Vroeger was een veldrijder puur veldrijder… Maar de tijden zijn veranderd. De tijd nu geeft aan dat een veldrijder niet puur voor deze discipline kiest. Zo is nu te merken dat er bij de jeugdrijders al heel veel renners/rensters kiezen om een combinatie te maken van diverse disciplines. Voorbeelden hiervan zijn onder meer Zita Peeters, Matiz Thielens, …. maar er zijn er nog meerdere. Teveel om ze allemaal op te noemen.
Het tweede probleem dat je kan vaststellen is dat er momenteel heel wat nevenbonden uit de grond komen. Niet allemaal even gesteld maar ze zijn er wel. De instap om daar aan wedstrijden deel te nemen is natuurlijk kleiner en de vergunning een pak goedkoper. In sommige nevenbonden heb je voor de elites 3 en masters zelfs een Europees Kampioenschap en een Wereldkampioenschap. Waardoor heel wat rijders/rijdsters de overstap maken naar de nevenbonden.
Het derde probleem dat zich voordoet is de Velodroom in Heusden Zolder. Dat heeft zijn invloed niet onderschat. Heel wat renners/rensters hebben de overstap gemaakt naar de piste nu ze in Limburg ook een velodroom hebben met alle facaliteiten. De overstap van het veld naar de piste is niet moeilijk om te maken en daardoor stappen er heel veel renners/rensters over. Je hebt minder onderhoud aan het materiaal en de slijtage van je materiaal is ook minder.
De taak voor Pieter Cretskens lijkt er in te bestaan om de jeugd binnen de afdeling Limburg terug warm te maken om een vergunning te nemen voor het veld en zo de sport hoog te houden. Het gaat geen gemakkelijke taak worden maar hij ziet het positief in. Op 3 november 2025 heeft Pieter al een laagdrempelig evenement in Hasselt in zijn agenda staan om zo de belangstelling voor het wielrennen in Limburg aan te wakkeren. Als dit een goede stap in de richting is om meer mensen terug in het veldrijden te krijgen dan zal hij het zeker verder gaan uitwerken in andere gemeenten van de provincie Limburg. Tot slot zal hij ook nog wat instapdagen organiseren in en rond het Circuit Zolder om zo mensen warm te maken voor het wielergebeuren.
Dan maar hopen dat deze initiatieven het veldrijden wat nieuw leven zal en kan inblazen….
Bron : Pieter Cretskens
Foto’s : Nancy Aerts
