
Laura Verdonschot ondergaat ingreep aan vernauwde bekkenslagaders: “Beter langer rusten dan te vroeg beginnen”
Liefst één op de vijf profwielrenners heeft last van een beknelling van de bekkenslagader. Sedert begin dit jaar behoort ook Laura Verdonschot tot die twintig procent. De Lommelse veldrijdster gaat daarom woensdag onder het mes. Een operatie in vijf boerenvragen.
Waar zit precies het probleem?
Beknelde of vernauwde bekkenslagaders is een typische wielrennersblessure. Omdat het bloedvat vernauwd is of afknelt tijdens de fietsbeweging, stroomt er niet genoeg bloed naar één of beide benen. De bekkenslagader zorgt namelijk voor toevoer van bloed en daarmee van zuurstof naar de beenspieren. Volgens medici is het niet vreemd dat net wielrenners tegen deze blessure aanlopen. Een profrenner maakt miljoenen heupbuigingen per jaar, en het is precies die buiging in combinatie met de diepe zithouding die aan de basis ligt van deze blessure.
Lopen veel atleten tegen deze blessure aan?
Zoals u al kon afleiden uit de inleiding is Verdonschot lang geen alleenstaand geval. Eerder deze crosswinter ging de Nederlandse Shirin van Anrooij (22) al onder het mes voor eenzelfde ingreep. De oud-wereldkampioene in het veld bij de U23 komt zo in een rijtje terecht van renners als Marianne Vos, Annemiek van Vleuten en Steven Kruijswijk die in het verleden eveneens een operatie nodig hadden om hun oude niveau opnieuw te benaderen.
Verdonschot: “Vos en Van Anrooij hadden last van een vernauwing van de bekkenslagader in één been, terwijl bij mij het probleem in de twee benen is vastgesteld. Als je ziet hoezeer Vos’ niveau destijds daalde door die blessure aan één been, dan weet je meteen waarom deze ingreep aan zowel mijn linker- als rechterbeen zich opdrong. Eigenlijk mag ik nog best trots zijn op wat ik deze winter gepresteerd heb. Dat bewijst nog maar eens dat ik ervoor wil vechten, of ik nu winstkansen heb of niet.”
Naast wielrenners behoren trouwens ook schaatsers tot de ‘risicogroep’. Door de gebogen positie op de fiets of in schaatshouding in combinatie met de vele omwentelingen die het been maakt, kan de bekkenslagader namelijk een ‘knik’ maken.
Verdonschot: “Klopt, die fameuze knik zit er bij mij. Vergelijk het met een tuinslang die je steeds op hetzelfde punt buigt: eenmaal geknikt, zal de slagader bij iedere zware inspanning op hetzelfde punt afknikken. Bij zware inspanning zorgt het voor problemen in de bloedtoevoer. Op den duur kan dit leiden tot schade aan de slagader. Bij mij uitte zich dat in littekenweefsel. Waardoor de slagaders van binnenuit zijn dichtgeslibd. Die slechte doorstroming van het bloed leidt tot een zuurstoftekort in de beenspieren en daarmee tot snellere verzuring. Dat veruitwendigt zich in klachten als krachtsverlies en pijn in de beenspieren.”
Is een operatie noodzakelijk?
Een vernauwde bekkenslagader is een ernstige aandoening die onbehandeld vrijwel altijd einde carrière betekent. Operatieve behandeling is vaak mogelijk, maar vereist speciale deskundigheid.
Verdonschot: “Roel Beelen van het OLV-ziekenhuis in Aalst is de grootste specialist van België. Hij heeft me al gezegd: ‘Als je slagader weer helemaal open is, ga je volgende winter pas echt knallen’.”
Hoe verloopt de operatie?
In Verdonschots geval zijn de slagaders van haar linker- en rechterbeen dichtgeslibd met littekenweefsel.
Verdonschot: “Dus snijden ze de slagader open, verwijderen het littekenweefsel en zetten er vervolgens een bloedvat uit je bil als een patch overheen.”
Staat de atleet voor een lange revalidatie?
Een operatie aan de bekkenslagader staat gelijk met een herstel van ongeveer een half jaar. Vandaar dat Shirin Van Anrooij ervoor koos om een streep te trekken door haar crosswinter. Verdonschot beëindigde dan weer haar seizoen onmiddellijk na het BK in Heusden-Zolder.
Verdonschot: “Omdat het belangrijk is dat je vier weken platte rust neemt zodat je niet opnieuw littekenweefsel aanmaakt. Er is me opgedragen dat het beter is om een week langer te rusten dan een week te vroeg te beginnen. Gelukkig weet Kaat (Hannes, haar partner, red.) waar ik voorsta. Ze was zelf ook profrenster en is voor dezelfde blessure tot drie keer toe geopereerd.”
Bron : Hbvl