Talitha De Jong nam een zeer slechte start en moest een ganse wedstrijd in de achtervolging gaan. Toen ze de aansluiting voorin kon maken, nam ze de wedstrijd mee in handen en reed ze haar tegenstanders op een hoopje. De tweede plaats was voor Mani die Sanne Cant in de vernieling reed in de laatste ronde.
Onafgebroken regen (twee uur aan een stuk) waardoor de omstandigheden uur na uur veranderden. Wordt het dit jaar het weekeinde van de Nederlanders? Jens Dekker deed het al bij de junioren om de winst te pakken – Maud Kaptheijns nam het brons bij de beloften dames. Dus werd de druk bij de elite dames verhoogd bij de Nederlanders. De Belgen zijn tijdens dit wereldkampioenschap matig gestart, om nog niet te zeggen slecht vertrokken. Ze hadden tot op heden nog geen enkele medaille genomen. We hoopten op een goede prestatie van Sanne Cant. Ze staat in alle klassementen aan de leiding en dat zou bij wijze van spreken een makkelijke kaart moeten worden om de wereldtitel te pakken. Maar het wereldkampioenschap is een wedstrijd over één dag en dan komen er zeker namen voorin te zitten waarvan je het zelf niet had verwacht. Ellen Van Loy was de afgelopen dagen ziek geworden en dat zou haar vandaag parten spelen.
Voor Zolder zou je best kiezen voor het Rino profiel. De start zal razend snel genomen worden om dan hun eigen koers te kunnen maken. Sanne wil een zeer technische wedstrijd rijden en dat kreeg ze nu voor de wielen geschoven. Ze was blij met de omstandigheden zoals ze die vandaag kreeg. Het parcours lag er heel glad bij…. Heel wat paraplu’s boven de rensters om ze zo lang mogelijk droog te houden voor de start. De rensters houden hun vestjes aan tot de laatste moment en dan een vlotte start te maken. De Belgische veldrijdsters trekken de bende op sleeptouw. Ellen Van Loy trok als eerste de smalle schacht in. Lechner ging aldaar tegen de grond samen met Compton. De Boer volgde op de vierde plaats, Sanne Cant op de derde plaats en Wyman in de tweede positie. Talitha De Jong had een zeer slechte start gemaakt en kreeg problemen in de eerste meters van de wedstrijd. Ze begon aan een lange achtervolging. De dames namen allemaal een zeer rustige start. Van Jolien Verschueren had opnieuw een mindere start zoals de laatste weken telkens het geval was. Ze zou nooit in de voorste gelederen kunnen meespelen. Loes Sels lag op dat ogenblik op de 18e plaats – Jolien Verschueren op de 24e plaats. Ze namen allemaal de tijd om de omstandigheden van het parcours goed in te schatten. Wyman mocht de bende op sleeptouw nemen in de technische passage. Cant volgde in tweede stelling. Ellen Van Loy derde, Sophie De Boer vierde en Harris op vijf. De andere dames zaten op een lang gerekte lint. Alles kon nog gebeuren bij deze dames. De Boer ging zich tussen de twee Belgische vrouwen nestelen. Schoorvoetend kwamen onze dames aan de materiaalpost voorbij. Harris, Cant, De Boer, Van Loy, Majerus, Stultiens, Wyman op een kleine voorsprong op de rest van het peloton. Harris gooide een eerste bommetje aan de gevaarlijke afdaling. Cant controleerde op de tweede plaats, de anderen op hun tempo in de achtervolging. Van Loy zakte wat af en had nog last van haar ziekte deze week. Verschueren kwam ten val in de afdaling en weg was haar motivatie. Cant verspeelde al haar krachten in het naar boven rijden waar de anderen resoluut kozen om te lopen. Het lukte haar telkens niet waardoor De Boer een lichte voorsprong kon uitbouwen samen met Nikki Harris. Telkens moest Sanne Cant nu in bijzijn van Mani het gat dichten.
Ronde 2 : De Boer en Harris werkten goed samen om weg te rijden van de rest van het peleton. Maar aan de materiaalpost bracht Mani de hele meute terug samen. Cant zette meteen orde op zaken en ging zich aan de kop van de groep zetten. Mani nam haar wiel maar vond dat het tempo niet hoog genoeg lag. Ze nam het initiatief en bracht iedereen naar een niveau hoger. Cant moest risico’s nemen om voorin te blijven zitten. Mani trok opnieuw al haar registers open en trok de rest op een lint. Harris gaf geen trap teveel en bleef in het wiel zitten. We kregen wat sleet op de inspanningen bij onze dames. We kregen drie koplopers : Mani – Cant en Harris. De Boer volgde op vijf seconden. In de Schuine kant sloot de Boer opnieuw aan bij de drie. Het werd aftasten in de laatste ronde. Daar zou alles moeten beslist worden bij deze vier dames.
Ronde 3 : Mani nam opnieuw het initiatief. De Boer nestelde zich op de tweede plaats, Cant werd naar de derde plaats verwezen. De Jong en Stultiens kwamen aansluiten bij de koplopers. We kregen dus een mooie strijd om de titel. In de smalle schacht greep De Jong haar kans. Ze gooide haar bommetje in de groep. Cant anticipeerde en zette zich voor De Jong. Maar lang duurde deze werking niet. De Jong wist dat zij de kop in handen moest nemen om zo de titel naar zich toe te kunnen trekken. Sanne Cant gaf niet de indruk om de juiste power in haar benen te hebben en moest beginnen om risico’s te nemen. Daar volgden dan ook heel wat fouten uit waardoor De Jong de voorsprong kon nemen en op haar tempo vol door kon gaan. Cant zag het gebeuren en de moraal brak. In de achtergrond kwam Mani nog terug op en over Cant en ook de zilveren medaille was niet voor Cant. Ze moest zich tevreden stellen met de bronzen medaille en daar was ze zeker niet mee tevreden. Cant kwam naar Zolder maar met één doel en dat was die wereldtitel. Weer lukte zij er niet in om deze titel naar haar toe te trekken. Dus een zwaar ontgoocheling voor onze Belgische Dame die het ganse seizoen domineerde.
Daguitslag :
- Talitha De Jong(Ned)
- Mani (Fra)14 sec
- Sanne Cant(Bel) 24 sec
- Sophie De Boer(Ned)
- Nikki Harris(GB)
- Sabrina Stultiens(Ned)
- Eva Lechner(Ita)
- Kaitlin Antonneau(USA)
- Christine Majerus(Lux)
- Sanne Van Paassen(Ned)
- 18. Ellen Van Loy
- 19. Jolien Verschueren
- 20. Loes Sels
- 30. Karen Vehestraeten
Op de persconferentie gaf Talitha de Jong stralend uitleg. ‘Natuurlijk was dit onverwacht. Ik had het wel gehoopt. In de laatste ronde ging ik in mijn kansen geloven toen ik zag dat Sanne niet meer volgde. Jammer voor Sanne. Vandaag voelde ze wellicht de grote druk als topfavoriete. Voor een thuispubliek is het vaak moeilijk om dit waar te maken. Ik had het niet makkelijk. Ik viel en moest terugkomen. Mijn ervaring als wegrenster kon ik goed gebruiken. Het parcours is eerder voor wegrenners met die lange, rechte stukken. Door het weer was het veranderd. Het werd technisch en glibberig door regen. Ik droomde van een medaille. In Hoogerheide was ik al goed. Dit werd een koers voor rensters met veel macht en dat kon ik. Volgend jaar ga ik meer in het veld crossen, ‘vertelde de kersverse wereldkampioene.
Zilveren Caroline Mani was ook blij. ‘Ik was achteraan in de zandstrook en kon niet meer voorbij. Gelukkig kon ik Sanne nog in de spurt voor zilver kloppen. Maar Talitha was gewoonweg de beste.’
Natuurlijk was Sanne Cant ontgoocheld. ‘Maar vorig jaar was ik nog meer ontgoocheld dan nu. Talitha was de beste en daar kan ik me bij neer leggen. Ik wilde wereldkampioene worden en heb er alles voor gedaan. Maar ik was niet in goede doen vandaag. Ik moest vechten tegen mezelf en het verliep niet zoals ik gehoopt had. Dan viel ik aan. Het was laatste of eerste zijn in de finale. Eerst bepaalde ik zelf het tempo. Maar dan kwam Talitha erover en was het gebeurd. Weer een jaar voorbij, zuchtte Sanne. Spijtig, want ik had er hard aan gewerkt,’zei ze.
Na afloop vingen we nog enkele reacties op. Van Eva Lechner bijvoorbeeld. ‘Ik ben toch een beetje ontgoocheld over mijn wedstrijd. Het liep niet zoals ik verhoopte in de start. Daar ging het alsmaar sneller en kon ik niet meer aansluiten,’ zei de sympathieke Eva uit Zuid-Tirol.
Jolien Verschueren jammerde na afloop dat ze haar vergeten af te roepen hadden bij de start. ‘Uiteindelijk mocht ik toch op de tweede rij plaats nemen. Maar dat was niet ideaal voor het moraal natuurlijk. Ik viel dan nog in de wedstrijd en hield er een pijnlijke bil aan over. Hopelijk heb ik daar de rest van het seizoen geen last meer van, ‘vertelde Jolien.
Benieuwd hoe de weersomstandigheden de omloop nog zullen omtoveren naar de wedstrijden van morgen. We hopen erop dat onze Belgische rijders hun morgen in de kijker proberen te rijden.
Verslag; Nancy Aerts
Reacties ter plaatse: Erik Braeken
Foto’s: Bart Knops
