Zowel de papa als de broer van Ilken waren actief in het mountainbike. En zo heeft Ilken haar microbe voor de fiets doorgekregen.

Overal waar de familie Seynave heen ging om wedstrijden of trainingen af te werken, kon je Ilken ook terugvinden op haar fietsje.

Het is dan ook geen wonder dat Ilken op 10 jarige leeftijd richting de mountainbike ging en daar probeerde haar eerste stappen te zetten. Ze volgde hiermee het voorbeeld van haar broer.

Ze was zelfs zo goed dat ze een paar keer de Vlaamse titel in het mountainbike op haar naam mocht schrijven en ook veel podia plaatsen bij de Belgische kampioenschappen.

Maar dan kwam de ommekeer. Ze ontdekte het veldrijden en de wegwedstrijden. Het leek haar een goede combinatie te zijn als voorbereiding op haar mountainbike seizoen. Net als haar voorbeeld Annemarie Worst droomde zij ervan om haar carrière zo breed mogelijk in te vullen. Ze droomde ervan om te mogen meedoen aan de wereldbekermanches en eventueel het wereldkampioenschap.

Momenteel rijdt zij haar wedstrijden vooral tussen de elites dames en is het een zware opdracht voor een meisje van zestien om zich voorin te tonen.

Maar geen probleem, laat haar maar verder groeien…. We gaan zeker nog mooie dingen van haar te zien krijgen.

Deze winter zullen we haar vooral bezig zien in het veld als voorbereiding op de weg. En daar wil ze volgend jaar schitteren.  En net zoals elk meisje in het veldrijden droomt om van haar hobby haar beroep te kunnen maken, zo is deze droom ook voor Ilken een issue.

Momenteel krijgt zij de kans om uit te komen in het veld en in de mountainbike voor het UCT Cycling Team en op de weg krijgt zij ondersteuning van het GMS Cycling Team Glabbeek.

We wensen haar al het geluk toe en hopen dat haar droom zal uitkomen.

Foto’s : Frankie Devos