Het zou volgens de heren van Sporza weer een Wout show worden. Sanne Cant die bij verstek van Katerina Nash de leiderspositie ging versterken , Eli Iserbyt en Jappe Jaspers die sterke prestaties neer zouden zetten.
Jammer dan, niets van dat alles. Jappe Jaspers bij de junioren doet wat er van hem verwacht wordt en dat is Jens Dekker verslaan en verder was het al Italiaans en Nederlands wat de klok sloeg.
Mooi, zwaar en geaccidenteerd parcours wat nog eens gelardeerd werd met wat nattigheid en vette Limburgse modder. Veel en dan ook heel veel kleine valpartijtjes zonder erg die wedstrijden beslisten en toch wel renners met kleine ongemakken de strijd al voor de wedstrijd liet staken. Opvallend ook de afwezigheid van verscheidene toppers die gewoon ziek waren of helemaal niet in orde. Mooi weer zonder regen, zodat de toeschouwers en de echte fans konden genieten van pure sport in het hart van de Nederlandse wielerprovincie Limburg.
Bij de beloften oftewel de U 23 beslist een Italiaanse veldrijder/mountainbiker al snel het hazepad te kiezen en aan een ijzersterke wedstrijd te beginnen: Gioele Bertolini , moeilijke voornaam maar die achternaam zal nog lang door blijven zingen bij de fans en de opponenten van deze Italiaanse belofte. Een sterk nummer wat hij neerzet en niet meer bij te halen door Eli Iserbyt en door Clement Russo. Quinten Hermans en Yannick Peeters die wel aan hebben gedrongen, maar gewoonweg te kort schoten. Eerste Nederlander Joris Nieuwenhuis, die ook totaal leeg over de finish bolde en genoegen moest nemen met die zesde plaats. Hele mooie wedstrijd en Forza Italia!
De vrouwen vervolgens die na de nodige verkenningen hun wedstrijd aanvangen op een parcours wat dan weer verder vol sporen is gereden en een beetje droger is geworden. Lichter lopend dat kun je vergeten met de lange oplopende stroken en slopende korte klimmetjes. Eva Lechner had ik al even gesproken voor de start en ze zag er erg scherp en gefocust uit met haar gulle lach. Vrouw in vorm getuige haar overwinning een week voordien in Rio op het pre test event voor de Olympics. Ellen van Loy toch ook een vrouw in vorm en samen met Jolien Verschueren en Nikki Harris de punchers van Telenet. Sanne Cant die ook één van de te kloppen vrouwen was, maar de jongste weken net niet goed genoeg was en in Valkenburg volgens eigen zeggen geen favoriet parcours onder de tubes kreeg. Sanne van Paassen die erg goed wilde presteren op eigen bodem. Dan de Amerikaanse vrouwen met Kaitlin Antonneau , Amanda Miller , Katie Compton en Crystal Anthony. Pavla Havlikova die Ronse nog in de benen had en goede moraal had getankt.
De voorspelling die ik mijn hoofdredacteur in de oren heb gefluisterd kwam uit. Eva Lechner die overigens na deze wedstrijd even een rust periode inlast , kwam , zag en overwon met Italiaanse bravoure alle toppers in Valkenburg en neemt de winst en de leiderstrui in ontvangst. Kaitlin Antonneau die dan toch nog de tweede plaats pakt in de laatste ronde. Tenslotte Pavla Havlikova, de kleine krachtpatser, die de laatste podium plek in neemt. Jolien Verschueren die haar start volledig miste en terug moet vechten komt te kort, wat heel jammer was. Sanne Cant die er samen met Amanda Miller en Nikki Harris alles aan doet maar in die volgorde zullen finishen. Links en rechts toch wat zware teleurstellingen bij Katie Compton en Sanne van Paassen die gehoopt hadden beter te doen, maar door eerdere ziekte net te weinig power hebben. Laat wel gezegd zijn dat de Amerikaanse vrouwen er beslist aan gaan komen en zich in Zolder bij het WK niet makkelijk de kaas van het brood gaan laten eten.
Elite mannen dan, een paar afmeldingen waaronder Klaas Vantornout en van Nederlandse zijde de hoop dat Corne van Kessel zijn griep te boven was. Van bij de strart, zie ik 6 renners hard voorbij komen aan kop en 1 daarvan is gelijk vanaf de eerste bocht weg. Wat is er gebeurd met Jeremy Powers, hij vertrok super.
Wout van Aert die meteen het hazepad kiest met in zijn zog dat kleine Ollanderke met de grinta van 3 terriers, Lars van der Haar. Een paar ronden maar is van der Haar in staat Van Aert bij zich te dulden en dan is de tijd rijp om de snelle starter te slopen. De beukende slopende rijstijl van Lars van der Haar is er te veel aan en ronde na ronde loopt hij verder weg. Inmiddels zijn Kevin Pauwels en good old Sven Nys aangesloten en ontspint zich een gevecht achter de rug van de koploper. Op een zeker moment zie ik Sven Nys 3 ronden op kop sleuren en Pauwels en Van Aert in het wiel. Na die drie ronden neemt Wout Van Aert het commando weer over, maar hij is niet bij machte direct weg te rijden. Kevin Pauwels heeft eigenlijk niet de kracht om echt mee te strijden en is blij dat hij mee kan om die vierde plaats veilig te stellen.
Achter deze groep een strijd met verschillende renners, waaronder Julien Taramarcaz die vijfde wordt. Michael Vanthourenhout 6 de, Corne van Kessel 7de en Clement Venturini achtste, de gebroeders Sweeck ten slotte maken de 10 vol. Aan de kop van het veld heeft Lars van derHaar de vlucht geconsolideerd en gaat niet meer door voor nog meer voorsprong, maar pakt gewoon de overwinning. Wout van Aert kan dan toch in extremis Sven Nys afschudden en wordt tweede, Sven Nys ten slotte , chapeau voor hem en toch geweldig wat hij laat zien en hier mee is het podium van deze mooie strijd volledig. Op naar de volgend WB en dat is Koksijde in het zware zand en hier zijn weer andere specialisten de baas.
Jan v Dijk
